بریده‌ای از کتاب هملت اثر ویلیام شکسپیر

در دلم مبارزه ای در گرفته بود که خواب را بر من حرام می کرد.حالی داشتم بدتر از شورشیانی که در دغل و زنجیر مانده اند.ولی تهور نمودم،و چنین تهوری مبارک باد! و باید دانست گاه بیخردی،آنجا که ژرف ترین تدبیر ها عقیم می ماند، به کارمان می آید و همین میباید به ما بیاموزد که خدایی هست که به مقاصد خام و ناتراشیده مان شکل دهد.