بریده‌های کتاب MrRavi

خیلی دوست داشتم همان لحظه بروم گم شوم ولی طاقت نیاوردم و باز برایش نوشتم: «مگر بابای من دسته دارد؟»

اصل ۲۳ - منع تفتیش عقاید تفتیش عقاید ممنوع است و هیچ کس را نمیتوان به صرف داشتن عقیده ای مورد تعرض و مواخذه قرار داد.

اصل ۲۷ تشکیل اجتماعات و راهپیماییها بدون حمل سلاح به شرط آن که مخل به مبانی اسلام نباشد آزاد است.

اصل ۹ در جمهوری اسلامی ایران آزادی و استقلال و وحدت و تمامیت اراضی کشور از یکدیگر تفکیک ناپذیرند و حفظ آنها وظیفه دولت و آحاد ملت است هیچ فرد یا گروه یا مقامی حق ندارد به نام استفاده از آزادی به استقلال سیاسی ،فرهنگی ،اقتصادی نظامی و تمامیت ارضی ایران کمترین خدشه ای وارد کند و هیچ مقامی حق ندارد به نام حفظ استقلال و تمامیت ارضی کشور آزادیهای مشروع را هر چند با وضع قوانین و مقررات سلب کند.

اصل 3 9. رفع تبعیضات ناروا و ایجاد امکانات عادلانه برای همه در تمام زمینه های مادی و معنوی.

به نام و نیرو آفریدگار اورمزد و امشاسپندان، سروران خوب نیکوکار، و همه ایزدان مینو و گیتی، به بخت نیک و فال خوب، مینویسم «دادستان مینوی خرد» را به کام ایزدان

غربی های فاسد فاسق فاجر اولین دوره ی این مسابقات را به نیت انحراف افکار عمومی راه اندازی کردند تا آمریکا را به قهرمانی برسانند و گام بلندی در جهت نیل به اهداف شوم شان بردارند یک دلیلش همین قهرمان کردن امریکا بود.

...آن پزشک جلف بی‌ربط که شلوار استکباری جین هم به پا داشت...

و مرد کاهل ناشایسته‌ترین مردم دانسته شده است. چه از دین پیداست که آفریدگار اورمزد برای مردم کاهل غلّه نیافرید.

و آن تنها آرزویی که اورمزد خدا از مردمان انتظار دارد این است که «مرا بشناسید، چه هر که مرا بشناسد، از پس من آید و به خشنودی من کوشد.» و آن تنها آرزویی که اهر من از مردمان انتظار دارد این است که «مرا نشناسید»، چه می داند که هر کسی آن بدکار را بشناسد، از پس آن بدکردار نرود و هیچ گونه نیرو و یاری از آن مردم بدو نرسد.

پرسید دانا از مینوی خرد که کدام کار نیک مهتر و بهتر است؟ مینوی خرد پاسخ داد که مهترین کار نیک رادی و دوم راستی و ازدواج با نزدیکان و سوم گاهنبار و چهارم (مراسم) «هماگ دین» را اجرا کردن و پنجم پرستش ایزدان و مهمانی مسافران کردن و ششم برای هر کسی نیکی آرزو کردن و هفتم نیک چشمی نسبت به نیکان.

پرسید دانا از مینوی خرد که کدام سرور [...] بدتر است؟ مینوی خرد پاسخ داد که آن سروری بدتر است که نتواند کشور را ایمن و مردمان را بی ستم دارد.

فکر مرگ یک دوست نزدیک در دل دوستانی که این خبر را می شنیدند، طبق معمول احساس شادی خاصی پدید می آورد. خوشحالی از این که او مرد و من نمردم.

همه خوبیها باید در فرد تحقق یابد و رشد آزادانه فرد باید غایت عالی هر نظام سیاسی ای باشد که میخواهد در جهان طرحی نو دراندازد.

هیچ جامعه نیکویی در خاک شکوه و جلال دولت جوانه نمی‌زند، بلکه در پی رشد آزادانه افراد و شادمانی در زندگی روزمره جوانه میزند، در پی کار خوش آیندی که به هر زن و مرد توانا فرصت سازندگی میدهد، روابط شخصی آزاد که مظهر عشق است و حسادت را از قلب مهرندیده بیرون میراند.

تجلیل از دولت و این دکترین که وظیفه هر شهروند خدمت به دولت است از بیخ و بن ضد پیشرفت و آزادی است.

حتی فقط یک موضوع ممنوعه هم می‌تواند تاثیر فلج کننده‌ فراگیری بر ذهن داشته باشد، زیرا همیشه این خطر وجود دارد که پیگیری آزادانه هر فکری به فکری ممنوع منجر شود.

همیشه بهانه مستبدان سعادت و رفاه مردم است و خادمان استبداد نیز از آن مستفیض میشوند، چرا که به آنها اجازه میدهد با وجدان آسوده به کارشان بپردازند [•••] اگر خوشبختی مردم را میخواهید، به آنها مجال بدهید خودشان بگویند کدام خوشبختی را میخواهند و کدام را نمی‌خواهند.

در چشم تاریخ گناه کسانی که آینده معنوی این کشور را برای مقاصد قدرت طلبانه خود قربانی کردند، بسیار سنگین است.

دیگر هیچ وقت توان عبادت به او باز نگشت. چه بسا دیگر مفهوم عبادت به کل برایش بی معنی شده بود؛ ایمانش به صورت ناگهان و غیر قابل برگشتی ناپدید شده بود. چیز رمزآلودی است، از بین رفتن ایمان -- به رمزآلودی خوده ایمان. آن هم مانند ایمان در انتهای خود ریشه در منطق ندارد؛ یک تغییر است در حال و هوای ذهن. There was never a moment when the power of worship returned to her. Indeed, the whole concept of worship was meaningless to her now; her faith had vanished, utterly and irrevocably. It is a mysterious thing, the loss of faith--as mysterious as faith itself. Like faith, it is ultimately not rooted in logic; it is a change in the climate of the mind.