بریده‌های کتاب میلاد محمدی

ناکامی‌های من ازدواج او و سرانجام مرگ او ما را برای همیشه از هم جدا کرد گویی تنها چیزی که به نتیجه می‌رسد توطئه کثیف افراد خبیث است برنامه‌های بی ضرر مردمان خوب تقریباً هیچگاه جامعه عمل نمی‌پوشد

چرا این ها هیچ کدام دوستت ندارند ؟ مرا در آغوش گرفت و به خود چسباند و پلک‌های چشم را بهم زد و گفت : میفهمی ؟ جنس خودشان نیستم؛ تقصیرم همین است ؛ مثل خودشان نیستم ....

یکی از احمقانه ترین فرمول های روانشناخت جدید اینست که میگویند: «علت میخواری معتادان اینست که نمی توانند خود را با واقعیت سازگار کنند.» ولی آخر کسی که بتواند خود را با واقعیات سازگار کند که یک بی درد الدنگ است.

با قیافه ای دمغ و تا اندازه ای غصه دار گفت : «باردامو؛، اجداد ما به خوبی خودمان بودند ، ازشان بد نگو! حق داری! آرتور ! در این یک‌مورد حق داری ! کینه ای ، رام ، بی عصمت ، درب و داغان ، ترسو و نامرد ، حقا که به خوبی خودمان بودند! اشکالی ندارد ، بگو‌! ماها عوض نمیشویم ! نه جوراب مان عوض میشود نه ارباب هامان و نه عقایدمان . وقتی هم‌می شود، آنقدر دیر است که دیگر به زحمتش نمی ارزد ....

استرادلیتر گفت : آهای میل داری یه لطف بزرگ به ما بکنی؟ گفتم : چه لطفی؟ در جواب دادن زیاد حرارت به خرج‌ ندادم. استرادلیتر همیشه از آدم‌ تقاضای لطف بزرگ داشت. آدم های خوشگل با آدم هایی که خیال می کنند خیلی زرنگ اند همیشه از آدم تقاضای لطف بزرگ دارند آن ها چون برای خودشان میمیرند خیال می کنند دیگران هم برای آن‌ها میمیرند. خیلی بامزه است.