بریده‌های کتاب Habib

مؤمن در بدترين شرايط، أمن خود را دارد، در حالى كه كافر در بهترين شرايط، ايمنى ندارد و بى‌دغدغه نيست.

به خدا قسم! خدا آن قدر غنى و حميد است، كه وقتى فقر و انكسار تو را بيند، سرشارت مى‌كند و اصلاً نگاه هم نمى‌كند كه عذر بخواهى. توبيخت هم نمى‌كند كه بسوزى؛

راهى را كه انبياء با مرارت چشيدند، به من و تو مفت نمى‌دهند و الاّ به عزيزان خدا مى‌دادند.

رحمت حق حتى به محسنين نزديك است و وصال آن، يك گام بالاترى را مى‌خواهد، كه آن اخبات است.

با هيچ گناهى فاصله نداريم؛ هر چند آن گناه به نظر ما دور و سنگين باشد.

دروگو تا آن روز با بی‌خيالىِ آغاز جوانی در راهی قدم بر داشته بود كه در كودكی بی‌پايان می‌نماید. سالها به كندى روانند، چنانکه هيچ كس از گذشت آنها خبردار نمى شود. همه در عين صفا پیش می‌روند و با كنجكاوى به هر طرف می‌نگرند. به راستی شتاب جرا؟ پشت سر کسی نيست كه به تعجيلمان وادارد و پیش‌رو كسی نیست، كه در انتظارمان باشد.

در سنتى تربيت شده بودند كه به طرق مختلف به آن‌ها مى‌آموخت كه حيات عقل و حيات احساس از هم جدا و حتى با هم در عنادند و آن‌ها بى آن كه حتى فكر كرده باشند، باور كرده بودند بهای انتخاب هر كدام از اين دو، از دست دادن ديگرى است. هرگز به ذهنشان خطور نكرده بود كه حضور يكى از اين دو حيات، ممكن است به تشديد ديگرى بينجامد و از آن‌جایی که اين انديشه پيش از خطور كردن به ذهنشان در عشقشان تبلور يافته بود، در نظرشان كشفى بود كه فقط به آن دو تعلق داشت.

زندگی مشترکشان در آن تابستان فقط منحصر به گفت‌وگو و عشق‌بازی نبود. با هم بودن در سکوت را یاد گرفتند و آموختند در کنار هم با آرامش به کارشان هم برسند. هر از گاهى چشمشان را از كتاب برمی‌داشتند، به هم لبخند می‌زدند و دوباره خواندن را از سر می‌گرفتند. استونر در حين خواندن گاه به انحناى ظريف كمر كاترين خيره می‌شد و گاه به گردن باريكش كه هميشه طره‌اى روى آن رها بود. در اين لحظات تمنايى غريب، چيزى شبيه ميل به آرامش، نرم‌نرمک به سراغش می‌آمد. بلند مى‌شد، پشت سر كاترين می‌ايستاد و دستانش را بر شانه‌هاى او می‌گذاشت. كاترين صاف می‌شد و سرش را به سينهٔ استونر تكيه می‌داد. مدتى كنار هم دراز می‌كشيدند و دوباره می‌رفتند سروقت مطالعه، انگار كه عشق و مطالعه بخش‌هاى لاينفک يک جريان باشند.

نور، چشمان استونر را به آسمان هدایت کرد، گویی آن‌جا می‌توانست به امکانی نگاه کند که هنوز هیچ اسمی برایش نداشت.