بریده‌های کتاب فاطمه کاردانی

و مادر مثل گنجشک است به گمانم. همیشه رو دیوار یا درخت خانه سروصدا می‌کند بی‌آنکه به چشم بیاید و فقط وقتی متوجه نبودش می‌شوی که دیگر نیست، که دیگر پریده،که دیگر رفته، که دیگر مُرده.

کسی که روی پای دیگران می ایستد،زود می خورد زمین.

چشم‌هایت را ببند خورشید!که پس از حسین در دنیا چیزی برای دیدن وجود ندارد.دنیایی که حضور حسین رادر خود برنمی‌تابد،دیدنی نیست.

سرمایه‌ی آدمی دل ست،محکم نگهش دار..

هر پایانی،آغازی دارد و هر نعمتی امتحانی است

نجف برایم آب بود و زندگی در آن حیات