بریده‌های کتاب سیوآن

انگار دیگر روحش در دنیا جا نمی گرفت.

«من از هیچی جز بی غیرتی نمی ترسم!»

نمی‌دانم در دنیا چه لذتی بالاتر از این است که جفتت را پیدا کنی، بر او عاشق شوی و هر روز دلیل خوشایندتر و بهتری برای دوست داشتنش بیابی!

از این فکر خوشم می آمد که ماه پیامی داشته و آن را توی بطری انداخته و اگر هرشب در محله بدوم شاید من همان کسی باشم که بالاخره یکی از شب ها پیام ماه به دستش می رسد

وقتی هدفون توی گوشت می گذاری مردم عادی نزدیکت نمی‌شوند.ناگهان دنیای بیرون به همان اندازه که دوست داری شخصی می‌شود.درست مثل کر بودن است ولی بدون تمام بدی هایش

پدر خودمان را در می آوردیم تا همرنگ جماعت بشویم ولی دست آخر زبان مان به ما خیانت می‌کرد.