بریده‌های کتاب لیلیث

اگر مجبور بودم یک بار دیگر زندگی کنم، هرگز این زندگی را انتخاب نمیکردم.

اگه نتونی به کسی درد بدی، نمیتونی بهش لذت هم بدی.

افکار واقعی از بیرون حاصل می‌شوند و مثل ظرف سوپی که با خود به سرکار می بریم، آنها را مدام به همراه داریم.

انسان شریف هرگز به اندازه کافی شریف نیست و هیچ تبهکاری هم تمام و کمال تبهکار نیست.

اولیو عادت داشت بگوید:«من نمی‌دانم آن احمق‌های بیچاره توی من چی می‌بینند که باعث می‌شود اینقدر احمقانه‌تر رفتار کنند!» ولنسی دوست داشت بگوید «من هم نمی‌دانم» ولی حقیقت و نزاکت دستش را می‌بست. او کاملا می‌دانست. اولیو یکی از آن دخترهایی بود که مردها دیوانه‌اش می‌شدند، درست همانطور که ولنسی یکی از آن دخترهایی بود که هیچ مردی دوبار به او نگاه نمی‌انداخت.

گفت:« مرتیکه...مرتیکه توله سگ!» بارنی با خوشرویی پرسید:« چرا از فحش‌های پیش پا افتاده استفاده میکنید؟ هرکس می‌تواند به من بگوید توله سگ! چرا از یک چیزی در شان استیرلینگ‌ها استفاده نمی‌کنید؟ تازه من توله‌سگ نیستم. دیگر یک سگ میان‌سال محسوب میشوم. اگر دوست دارید بدانید، سی و پنج سالم است.

" تمام كسانی كه بر صحنه جرم ناظر بودن فكر مي كنن دزدی به روش پوسايدون انجام نشده . اما خدای دريا اونقدر مغروره كه نمی خواد اين موضوع رو به زئوس ثابت كنه"

"چطور یک نفر می‌توانست مرا به دزدی سلاح یکی از خدایان متهم کند؟ من حتی نمی‌توانستم بدون اینکه گیر بیوفتم، یه تیکه پیتزا از کارت بازی های گیب بدزدم"

"معلم لاتين برگشت و به من لبخند زد. در نگاهش همان درخشش موذيانه‌ای را داشت كه وقت هايی كه از من سوالات چهار جوابی می پرسيد و جواب همه آن ها گزينه «ب» می‌شد، آن‌طور بود"

"وقتی نمی‌توانی طعمه به قلاب کنی، رفتن پی ماهیگیری بی‌فایده است."

"عمه آلبرتا که فوق‌العاده چاق بود و عادت دلپذیری داشت که همسرش را با لفظ «آقا» خطاب کند انگار که او آخرین جاندار مذکر جهان است."

"آدم در باطن امر و بعد از همه ی این درد و رنج ها که به وکالت از دیگران میکشید دلش قرص بود که مرگ همیشه نصیب همسایه می‌شه"

"آنچه برایم اهمیت دارد این است که بخاطر آنچه دوست می‌دارم زندگی بکنم و بمیرم.»

السا می‌داند مادر و پدر این‌طوری در مورد او صحبت می‌کنند. السا چیزی است که باید «برداشته شود» یا «گذاشته شود». چیزی در مایه‌ لباس‌های توی سبد رخت‌چرک‌ها.

"من یه چیز بهتر از کیک پیدا کردم." پسرک گفت:" حتما شوخی میکنی" موش کور جواب داد:"جدی میگم." "خب اون چیه؟" "بغل، موندگاریش بیشتره."

پسرک پرسید:"نصیحت دیگه‌ای هم داری؟" اسب گفت:"طوری که بقیه باهات رفتار میکنن نباید معیار ارزشت باشه." "همیشه یادت باشه تو مهم، فوق العاده و محبوبی، و تو چیزی رو به این دنیا اضافه میکنی که هیچکس دیگه ای نمیتونه."

"چون بقیه هفت ساله های مدرسه مطابق هفت سالگی‌شان کودن هستند"

"سرنوشت تو هنوز قطعی نشده؛ حتی در سیاه‌ترین شب ها هم ستاره‌ای میدرخشد، زنگی به صدا در می‌اید راهی برایت اشکار می‌شود."