بریده‌های کتاب آزفنداک

پیر خندید و با اطمینان گفت:« تو بهترین خواهی بود، چرا که کاستی‌های انسان درست در همان زمانی که آنها را می‌شناسد و به آنها اقرار می‌کند از او جدا می‌شود و خود اوست که می‌تواند یا برای همیشه رهای شان واگذارد!»

سال ها پیش یاد گرفته بود که تنها راه کنترل ترس و سراسیمگی این است که بی رحمانه روی کار دم دست تمرکز کنی.

سرنوشت های بزرگ هیچوقت به دست ترسوها تغییر نکرده اند.

قهرمانان همین که برای پیروزی تلاش می‌کنند ، کافی است و همیشه هم نباید پیروز شد. این طور نیست؟

نمیدانم انسان چگونه می‌تواند تا این حد خودش را زخمی کند و احساس درد نکند و همچنان به زخم کردن خودش ادامه دهد.

مردم هیچوقت کسی را که رویاهایشان را به قتل رسانده است نمی بخشند.

قیافه یک زن از نظر شما اهمیتی ندارد؟ ولی این از همه مهمتر است. سرنوشت آنها اغلب در گرو همین است.

هیچکس نمی‌تواند در طول حیاتش به راه راست پایبند باشد. ذات بشر خطاکار است.

پیروزی بر مرگ فقط یک راه داره : باید زندگی های خودمون رو به شاهکار تبدیل کنیم. باید از هر فرصتی استفاده کنیم تا محبت مون رو نشون بدیم و با تمام وجود دوست داشته باشیم.

دشمن داری؟ چه خوب. یعنی ارزش هایی داری که برایت مهم هستند!

« قصد بی احترامی ندارم ، وینستون . ولی به این راحتی نمی فهمم کی با هنر مدرن طرفم و کی فلان اثر مزخرف و اجق وجق حساب میشه.» جواب وینستون بسیار خشک و بی روح بود. « خوب ، این سوال خیلی هاست. مگه نه ؟ در دنیای هنر کلاسیک شما ، جایگاه آثار رو مهارت اجرای هنرمند تعیین می‌کنه ؛ یعنی اینکه با چه چیره‌دستی و دقتی قلمو رو روی بوم می گذاره یا اسکنه رو روی سنگ حرکت میده. ولی در هنر مدرن ، شاهکار ها رو بیشتر فکر پشت اثر تعیین می‌کنه ، تا نحوه اجرا.

در یک روز چقدر خوبی وجود دارد؟ همان‌قدر که شما خوب زندگی کنید. در وجود یک دوست ، چقدر محبت وجود دارد ؟ همانقدر که شما به او محبت میکنید.

اسب گفت :« درخواست کمک به معنای تسلیم شدن نیست. به معنی اینه که حاضر نیستی تسلیم بشی.»

به نظر من طبیعت قدری شبیه زندگی است گاهی ترسناک اما همیشه قشنگ.

به نظر من طبیعت قدری شبیه زندگی است ، گاهی ترسناک و همیشه قشنگ .

اما خوب می‌دانست که تنها یک دروغ برای مسموم کردن عمیق ترین حقایق کافی است.

همه ما اول می خواهیم دیده شویم اما وقتی دیده شویم این دیگر برای ما کافی نیست ، بعد از آن ما می خواهیم در یاد دیگران بمانیم.

نبودن کسانی که آرزوی دیدنشان را داری ، مثل جهنم است.

اون به این نکته اشاره می کرد که هیچکس واقعاً از خود مرگ نمی ترسه ، بلکه مردم فقط از درد ، جدایی و وارد شدن به عالم نسیان ابدی می ترسن