بریده‌های کتاب محمدصادق استرابی 🇵🇸

هر بار «امیرالمؤمنین» گفته شود، ملائکه شروع به نوشتن ثواب می‌کنند. البته روشن است عرض ادب به محضر ایشان بسیار مهم‌تر از نوشتن ثواب توسط ملائکه است.

در روایت فرموده‌اند که بهشت مشتاق امیرالمومنین (ع) است...

او بر سیب زرین گاز زده بود و اینک خاکستر تف ‌می‌کرد.

بشر گوش نور و ظلمت دارد. در گوش نور وی روح و در گوش ظلمتش غریزه سخن می‌گوید.

طبیعت به یاری فراموش‌شدگان می‌شتابد. جایی که همه چیز از دست رفت، طبیعت به کمک می‌آید. درختان خزان‌زده را از نو سرسبز می‌دارد، بر سنگ‌ها عشقه می رویاند و در دل‌ها عشق می‌پروراند.

غریق، به نجات خود امیدوار می‌شود، کافی است که شدت موج کمی تخفیف یابد. پیش خود می‌گوید که از مهلکه جان بدر بردم. سپس خطر را فراموش می‌کند و خود را صاحب آنچه که هنوز بدست نیامده‌است می‌پندارد...

گر ملالم را نشاط انگاشتی حق داشتی غنچه در خمیازه هم شاداب می آید به چشم

بدانيد كه تنها با ياد خدا دلها آرام مى‌گيرد.

مى‌خواهند نور خدا را با دهانهايشان خاموش سازند، ولى خداوند جزاين نمى‌خواهد كه نور خود را به كمال برساند، هرچند كفّار، ناراحت باشند.

و كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‌اند، هيچ كس را جز به مقدار توانش تكليف نمى‌كنيم. آنان همدم بهشتند، همانان در آن جاودانند.

و زندگى دنيا جز بازى و سرگرمى نيست و البتّه خانه‌ى آخرت، براى تقوا پيشگان بهتر است. آيا نمى‌انديشيد؟

امروز دينتان را براى شما كامل كردم و نعمت خود را بر شما تمام نمودم و اسلام را به عنوان «دين» برايتان برگزيدم!

و از خداوند طلب آمرزش كن، كه همانا خداوند آمرزنده مهربان است.

و اگر مؤمن هستيد، سستى نكنيد و غمگين مباشيد، كه شما برتريد.

خدايى كه همواره به عدل و قسط قيام دارد، گواهى داده كه معبودى جز او نيست و فرشتگان و صاحبان دانش نیز جز او كه مقتدر حكيم است، معبودى نيست.

و هرگاه بندگانم از تو درباره من پرسند، بگو: «همانا من نزدیکم؛ دعای نیایشگر را آنگاه که مرا می خواند پاسخ می‌گویم. پس باید دعوا مرا بپذیرند و به من ایمان بیاورند، باشد که به رشد رسند.»

ای مردم! پروردگار خود را پرستش کنید؛ آن کس که شما، و کسانی را که پیش از شما بودند آفرید، تا پرهیزکار شوید.

ما از استعدادهای عظیم انسان می‌یابیم که انسان بیشتر از این محدودهٔ هفتاد ساله است. انسان برای این زندگی محدود به این همه استعداد نیاز نداشت.

ستم؟ هرگز، که هستی جلوه‌ای از یک نگاه اوست و اما آن تفاوت ها... و آن ظلم سیاه و جنگ سرخ و زورگویی ها نشان ظلم هرگز نیست، دلیل اختیار ماست هر آنچه او به ما بخشید، همچون اشک دریا، پاک و زیبا بود ما با اختیار خویش، خون‌آلوده‌اش کردیم...