بریده‌های کتاب رایآ؛

مهم نبود چقدر در مسیر جلو بروی، مهم این بود که به پایان برسی یا نه.

همیشه، همون جایی تموم میشه که شروع شده.

وقتی ترس از راه می‌رسه، قراره یه اتفاقی بیوفته.

می‌دونی، آدم ها یه جور گاوصندوقن، خزانه ای از راز ها و آرزو ها .

گاهی اوقات فقط از طریق داستان می‌توان حقیقتی را شنید .

فراموش کردن بخش بسیار مهمی از پشت سر گذاشتن اندوه است .

سکوت یه جور روکش محافظه در مقابل درد .

با او که بودم همه چیز داشتم ، همه چیز ، دلم میخواست با او همه چیز را تجربه کنم ، همه چیز را!