بریده‌های کتاب محمدامین علی‌نژاد

هر شکلی از تغییر اجتماعی در رابطه با حقوق انسانی، خودمختاری یا برابری، نه‌تنها مستلزم تغییر ستمگران، بلکه تغییر ستم دیدگان است.

گاهی، درست زمانی که احساس می‌کنی همه‌چیزت روال و به‌قراره، باید شروع کنی و درباره همه‌چیز از نو فکر کنی

این بدن‌های خسته نیز، درست مانند آن بدن‌های زیبا و خوش‌فرمِ درازکشیده روی قایق (در اینستاگرام)، خودِ سرمایه‌داری‌اند!

این خطر بزرگی است که مردم برای مشکلاتِ ازاساسْ سیاسی، در پی راه‌حل‌های درمانی و تراپی‌درمانی‌اند

«روزهای خوب گذشته فقط حاصل حافظه ضعیف ما هستند.»

«بیابانی درست کردند و اسم آن را صلح گذاشتند»

پیر مرد: افسوس، آقا، شما راهتان را نمی‌بینید. گلاستر: من راهی ندارم، پس چشم هم نمی‌خواهم؛ موقعی سکندری خوردم که چشم داشتم… شاید زنده ماندم و تو را [ادگار] در آغوش کشیدم، آنگاه خواهم گفت دوباره چشم دارم.

از نظر دینی، زمانه‌ی ما، آن‌قدر که زمانه‌ی شک است، زمانه‌ی بی‌اعتقادی نیست.

اخلاق خیلی قصدمندانه نیست. هنری‌است که بی‌غرض می‌آید.

حق انتخاب‌های بیشتر به او احساس آزادی نمی‌بخشید، بلکه بیشتر شبیه به زندان بود.

آرمان‌هایی چون دموکراسی غالبا از مردم بیش از آنچه حاضر به دادنش باشند طلب می‌کنند.

برخلاف روایاتی که انقلاب را «مسروقه» می‌دانند، آیت‌الله خمینی رهبری خود را از همان لحظه که اعتراضات ضد شاه در ساختار و در مطالبات خود انقلابی شد، مسجل ساخته بود. هیچ یک از دیگر احزاب یا شخصیت‌های سیاسی از قدرت و نفوذی که خمینی از خانه خود در نجف بر انقلابِ در حال شکل‌گیری اعمال می‌کرد، برخوردارند نبودند.

«خُرد کردن آزادی‌ای که مخالف طبع بورژوازی است بدون خرد کردن آزادی‌ای که طبع اوست، محال است.»