بریده‌ کتاب‌های ریحانه معموری

کسانی که دشمن خارجی ندارند، زندگی می‌فرمایند و بادیگارد دارند؛ شاید برای آنکه از مردم کتک نخورند. معلوم نیست چرا کسانی که ضرر برای دشمن و سود برای ملت ندارند مالک پاویون‌ها و تشریفات امنیتی شده اند و آنان که نباید ترور شوند، ترور می‌شوند؟ قرار بود پاویون ها برچیده شود اما نمی‌شود و فخری زاده و یارانش ترور می‌شوند!

راه هایی که یکی پس از دیگری پیمودم آیا مرا به مقصد رساندند که این قدر به راهی که تو نشانم داده ای، بی اعتنایم؟ آنها که راه تورا بی اعتنا به هر راه دیگری پیمودند به مقصد رسیدند و "من هنوز در پیچ و خم راهی هستم که بیراهه بودنش را باور نکرده ام".

این خستگی آمده که آمده باشد.همچنین این کار، همچنین این گرفتاری های بی امان. بگذار بیایند. بگذار ببارند. مگر به باران میتوان گفت مبار؟ مرد است و کار، گرده مرد است و بار. خوش یمن باد این زحمت. دل قوی باید داشت!

درد از همین نقطه پیدا میشود. گنگیِ زبان و گستردگی جان. صحرای به آتش درنشسته، پشت لبهای بسته. شعله، شعله ای که پایانیش نیست و پنداری آغازیش نیز نبوده است، از دریچه چشم ها زبانه میکشد. صحرای سوخته، صحرای سوخته!