بریده‌های کتاب ✨️Morpheus

به نظر من در هر شخصیتی نوعی گرایش به چیزهای بد وجود دارد‌؛ نوعی عیب و نقص مادرزاد، که حتی با بهترین تعلیمات هم از بین نمی‌رود.

من یه احمقم که با وجود خیانتت، بازم امیدوارم شاد زندگی کنی. من هنوز احمقم...

کسی به کسی نبود. مردم به خود بودند. هر کسی دچار خود، سر در گریبان خود داشت.

تنها که می‌ماند سخت افسرده بود و می‌خواست کسی را صدا کند تا همدمش باشد، اما از پیش می‌دانست که با دیگران حالش از این که بود بدتر می‌شد.

تلخ‌ترین رنج ایوان ایلیچ آن بود که هیچ‌کس آن‌جور که او می‌خواست، غم او را نمی‌خورد.

آیا تا به حال دشمنی بدتر از خودمان داشته‌ایم؟

بزرگ‌ترين آرزوى من براى بشريت، صلح، آرامش و شادمانى نيست. اين است كه هر بار شاهد مرگ شخص ديگرى هستيم، همچنان بخش كوچكى از وجود همه‌ى ما هم بميرد، چون تنها رنج همدلى است كه ما را انسان نگه می‌دارد؛ اگر آن را از دست بدهيم، هيچ خدايى نمی‌تواند به دادمان برسد.

وقتی دیگر چیزی وجود نداشت که آدم واقعا اشتیاقش را داشته باشد، معنای زندگی در گذران آن خلاصه می‌شد.

تاریخ پایان خوش نداره؛ تاریخ فقط فواصل بین بحران‌هاست.

+ یعنی همه آدم‌ها چیزی رو باور می‌کنن که دلشون می‌خواد؟ _ تا جایی که بتونن. گاهی حتی بیشتر.

راحت‌ترین راه برای حل یک مشکل، اینه که انکار کنی مشکلی هست.