بریده‌های کتاب آرش زمانی آرش زمانی 14 ساعت پیش چنین می گفت زرتشت فریدریش ویلهلم نیچه 3.9 18 صفحۀ 227 راهم را از کسی نپرسیدم مگر به اجبار، مگر علی‌رغم میل... زیرا دوست‌تر می‌داشتم راه را از خودِ راه‌ها بپرسم، آزمایش‌شان کنم، تجربه‌شان کنم. جستن و پرسیدن و آزمودن، تنها راه و شیوه‌ی سفرم بود... 0 0 آرش زمانی 14 ساعت پیش چنین می گفت زرتشت فریدریش ویلهلم نیچه 3.9 18 صفحۀ 227 من بیزارم از این افرادی که به چشم‌شان همه چیز «خوب» است، که برای‌شان این دنیا بهترین دنیاست؛ این افراد را من «همیشه-از-همه-چیز-راضی» می‌خوانم. همیشه راضی بودن از همه‌چیز یعنی یافتن مزه در همه‌چیز؛ و یافتن مزه در هر چیز، نشان بی‌مزگی‌ست. من دهان و شکم‌هایی را دوست دارم که مشکل‌پسندند، سختگیر در سلیقه و انتخاب؛ آن‌هایی که یاد گرفته‌اند به موقع بگویند «من»، به موقع بگویند «آری»، به موقع بگویند «نه». جویدن و هضمیدن هر چیزی راه و روش خوک‌هاست... 0 0 آرش زمانی دیروز چنین می گفت زرتشت فریدریش ویلهلم نیچه 3.9 18 صفحۀ 218 با گورکندن است که گورکن‌ها بیمار می‌شوند. زیرا زیر خرابه‌های قدیمی، بسا زباله‌های متعفن پنهان‌اند. لجن‌زار را نباید شخم زد. روی کوه باید زیست. 0 0 آرش زمانی دیروز چنین می گفت زرتشت فریدریش ویلهلم نیچه 3.9 18 صفحۀ 218 حماقت مردمِ خوب را نهایت و پایان نیست. 0 0 آرش زمانی 2 روز پیش چنین می گفت زرتشت فریدریش ویلهلم نیچه 3.9 18 صفحۀ 206 تنهایی، گاهی پناه‌گاه بیمار است؛ گاهی پناه‌گاهی‌ست علیه بیمار. 0 1 آرش زمانی 3 روز پیش چنین می گفت زرتشت فریدریش ویلهلم نیچه 3.9 18 صفحۀ 198 نیاز مردم کوچک به فضیلت‌های کوچک است... و به مردم کوچک، نیاز چندانی نیست! 0 0 آرش زمانی 5 روز پیش در باب حکمت زندگی آرتور شوپنهاور 4.1 40 صفحۀ 271 در حالی که انسان جوان گمان می‌کند که چه لذّت‌های شگفتی را می‌توان در جهان پیدا کرد به شرط اینکه آدمی بداند در کجا، انسان سالمند لبریز از این حقیقت حکمت‌آمیز است که «همه‌چیز پوچ و بی‌ارزش است» و می‌داند که همه گردوها پوک‌اند، حتی اگر مطلّا باشند. 0 0 آرش زمانی 5 روز پیش چنین می گفت زرتشت فریدریش ویلهلم نیچه 3.9 18 صفحۀ 52 0 0 آرش زمانی 5 روز پیش در باب حکمت زندگی آرتور شوپنهاور 4.1 40 صفحۀ 132 0 0
بریده‌های کتاب آرش زمانی آرش زمانی 14 ساعت پیش چنین می گفت زرتشت فریدریش ویلهلم نیچه 3.9 18 صفحۀ 227 راهم را از کسی نپرسیدم مگر به اجبار، مگر علی‌رغم میل... زیرا دوست‌تر می‌داشتم راه را از خودِ راه‌ها بپرسم، آزمایش‌شان کنم، تجربه‌شان کنم. جستن و پرسیدن و آزمودن، تنها راه و شیوه‌ی سفرم بود... 0 0 آرش زمانی 14 ساعت پیش چنین می گفت زرتشت فریدریش ویلهلم نیچه 3.9 18 صفحۀ 227 من بیزارم از این افرادی که به چشم‌شان همه چیز «خوب» است، که برای‌شان این دنیا بهترین دنیاست؛ این افراد را من «همیشه-از-همه-چیز-راضی» می‌خوانم. همیشه راضی بودن از همه‌چیز یعنی یافتن مزه در همه‌چیز؛ و یافتن مزه در هر چیز، نشان بی‌مزگی‌ست. من دهان و شکم‌هایی را دوست دارم که مشکل‌پسندند، سختگیر در سلیقه و انتخاب؛ آن‌هایی که یاد گرفته‌اند به موقع بگویند «من»، به موقع بگویند «آری»، به موقع بگویند «نه». جویدن و هضمیدن هر چیزی راه و روش خوک‌هاست... 0 0 آرش زمانی دیروز چنین می گفت زرتشت فریدریش ویلهلم نیچه 3.9 18 صفحۀ 218 با گورکندن است که گورکن‌ها بیمار می‌شوند. زیرا زیر خرابه‌های قدیمی، بسا زباله‌های متعفن پنهان‌اند. لجن‌زار را نباید شخم زد. روی کوه باید زیست. 0 0 آرش زمانی دیروز چنین می گفت زرتشت فریدریش ویلهلم نیچه 3.9 18 صفحۀ 218 حماقت مردمِ خوب را نهایت و پایان نیست. 0 0 آرش زمانی 2 روز پیش چنین می گفت زرتشت فریدریش ویلهلم نیچه 3.9 18 صفحۀ 206 تنهایی، گاهی پناه‌گاه بیمار است؛ گاهی پناه‌گاهی‌ست علیه بیمار. 0 1 آرش زمانی 3 روز پیش چنین می گفت زرتشت فریدریش ویلهلم نیچه 3.9 18 صفحۀ 198 نیاز مردم کوچک به فضیلت‌های کوچک است... و به مردم کوچک، نیاز چندانی نیست! 0 0 آرش زمانی 5 روز پیش در باب حکمت زندگی آرتور شوپنهاور 4.1 40 صفحۀ 271 در حالی که انسان جوان گمان می‌کند که چه لذّت‌های شگفتی را می‌توان در جهان پیدا کرد به شرط اینکه آدمی بداند در کجا، انسان سالمند لبریز از این حقیقت حکمت‌آمیز است که «همه‌چیز پوچ و بی‌ارزش است» و می‌داند که همه گردوها پوک‌اند، حتی اگر مطلّا باشند. 0 0 آرش زمانی 5 روز پیش چنین می گفت زرتشت فریدریش ویلهلم نیچه 3.9 18 صفحۀ 52 0 0 آرش زمانی 5 روز پیش در باب حکمت زندگی آرتور شوپنهاور 4.1 40 صفحۀ 132 0 0
