بریده‌های کتاب آراد ارجمندی

اکنون بر من آشکار شد که انسان آن گاه که به دنبال واعظان فضیلت می رفت،از همه بیش به دنبال چه می رفت:به دنبال خواب خوش می رفت و فضیلت های خواب آور برای آن.

دوست می دارم آن را که روان اش چنان سرشار است که خویش را از یاد می برد و همه چیز در درون اوست.پس همه چیز مایه ی فروشد او می شود.

آنچه خواهید که دیگران با شما کنند،شما نیز با ایشان چنان کنید.

معنای حقیقی زبان دین هیچ نیست الا بازنمایی والاترین آرمان های انسانی به خودمان.

شایعات همیشه بچه های حرام زاده حسادت اند.

ویژگی تلخ ترین خاطرات ته نشین شدن است،نه به سطح آمدن.

ایمان داشتن به آدم ها بزرگترین هدیه ای است که می توانید به آن ها بدهید.

هیچکس بدبخت تر از آن نیست که به هیچ چیز مگر دودلی عادت کرده باشد.

برای کشتی ای که مقصدش نامعلوم باشد هیچ باد موافقی نمی وزد.

افرا بی هدف به جای اینکه قادر به انجام کاری مداوم و مفید در جهت اهداف تعریف شده و روشنی باشند،قربانی شانس ها و شرایط هستند.

گرچه انجام دادن هر کاری تا حد بالای توانایی به نظر پسندیده می آید،اما در دنیای واقعیات با کفایت بودن،در صورتی که برای دست یافتن به اهداف کافی باشد،بهتر از کامل و بی نقص بودن است.

می ترسم ترس که بد نیست.ذات زندگی همین است که از نقطه ی پایان خود بترسد.همین باعث می شود مطئن شوم که ما حقیقتا زنده ایم.

مردم چیزی رو از اتفاق ها برداشت می کنن که مورد نیاز شونه.

این مرگ نیست که انسان باید از آن بترسد،ترس واقعی از هرگز زندگی نکردن است.

هیچ کس نباید به خاطر تلاشش برای خوب بودن،احساس بدی داشته باشد.

جای کشتی در بندرگاه امن است،اما این آن چیزی نیست که کشتی ها برای آن ساخته شده باشند.

هفت گام با او فاصله داشت؛ولی انگار در دو دنیای متفاوت زندگی می کردند.

مردم دنیا به دو دسته تقسیم می شوند؛کسانی که عشق بازی می کنند و کسانی که نمی توانند این کار را انجام دهند.

عطش شدیدی به بازی کردن،سراپای مرا گرفته بود.شاید این تأثرات و احساس های گوناگون،بی این که روح انسان را سیر کنند،جز عصبانی کردن آن کاری انجام نمی دهند و شاید روح انسان تأثرات و احساس های نوینی را می طلبد که بیش از پیش شدید باشند و تا به از بین رفتن کامل قوای انسان ادامه بیابند.

گاهی فکر،به ظاهر بهت آور و عجیبی با چنان قوتی بر انسان مستولی می شود که عاقبت آن را تحقق یافتنی می پندارد.