گرچه انجام دادن هر کاری تا حد بالای توانایی به نظر پسندیده می آید،اما در دنیای واقعیات با کفایت بودن،در صورتی که برای دست یافتن به اهداف کافی باشد،بهتر از کامل و بی نقص بودن است.

هیچکس بدبخت تر از آن نیست که به هیچ چیز مگر دودلی عادت کرده باشد.

برای کشتی ای که مقصدش نامعلوم باشد هیچ باد موافقی نمی وزد.

افرا بی هدف به جای اینکه قادر به انجام کاری مداوم و مفید در جهت اهداف تعریف شده و روشنی باشند،قربانی شانس ها و شرایط هستند.