بریده‌های کتاب کتاب سارا: کلمه ای از جغد سخنگو به هزار کلام می ارزد

؛ بیشتر مردم چنان از مرگ می‌ترسند که به خود فرصت زندگی کردن نمی‌دهند و این بدبختی است زیرا چیزی به نام مرگ وجود ندارد. فقط زندگی هست و زندگی.

؛ حال ست و برادرش خوب است و زخم ست خیلی زود خوب می‌شود. اما زخم روحی پدر و مادری که ترسیده‌اند و جامعه نگران، به این زودی‌ها خوب نخواهد شد. تو تنها کسی هستی که این تجربه منفی را بزرگ و غمناک نمی‌کنی. تو تنها آدم ثابت‌قدم در زندگی ست هستی که سعادت و کامیابی او را تشخیص می‌دهی. درباره افکارت احساس بدی نداشته باش. ترس و نگرانی تو ناشی از احساس محبت تو به دوستت بود. اما زود تعادلت را به‌دست آوردی. این تجربه باعث شد دانشت در این‌باره وسیع‌تر شود. سارا احساس کرد حالش بهتر شده است.

؛ می‌توانی تصور کنی که به مادرت بگویی، خوب چون سال‌هاست که سالم هستم، تصمیم گرفته‌ام که مدتی هم مریض بشوم تا اجازه دهم مردم دیگر سالم بشوند؟ سارا خندید: «نه، سلیمان این‌که احمقانه ‌است.» احمقانه است چون فکر می‌کنی سلامتی جیره‌بندی نیست که تو بیش‌از حد نیازت مصرف کرده باشی یا سلامتی تو باعث بیماری دیگران می‌شود. می‌دانی که تجربه سلامتی هیچ ارتباطی به دیگران ندارد. سارا لبخند زد: «موضوع را گرفتم.» سارا یادت باشد که محبت حد و اندازه ندارد. تعریف و تمجیدی که ست از آنت می‌کند، یک‌ذره هم از تعریف و تمجید ست به تو نمی‌کاهد. به دنبال احساس خوبی درباره این دو دوست خوبت باش.

؛ «سارا برای مردمی که دور و بر آدم هستند خیلی سخت است رفتار درستی نشان دهند. آن‌ها نمی‌دانند چه بگویند و تو توقع داری که حرف درستی بزنند. اگر بخواهند به تو دلداری دهند، حوصله‌شان را نداری. اگر نخواهند دلداری دهند به تو برمی‌خورد. آن‌ها در موقعیت دشواری قرار دارند.»

؛ فکر می‌کردم همه‌چیز علی‌رغم آنچه دیگران می‌گویند، امن و امان است.

؛ «اما سلیمان این حرف درست نیست. مردم چیزهای زیادی را می‌خواهند اما همه مردم به خواسته‌هایشان نمی‌رسند.» آنت، اگر این قضیه درست باشد فقط به یک دلیل است. آن‌ها در موقعیت پذیرش آنچه خواسته‌اند نیستند.

؛ ما می‌توانیم همه‌چیز دور و برمان را مطابق میل‌مان عوض کنیم، کافی‌ست افکارمان را عوض کنیم.

؛ آنت جوابش را داد. معلوم بود که او هم خوش‌حال نیست. سلیمان نوک درختی در آن‌طرف رود نشسته بود و بعد به سوی آن‌ها پرواز کرد و به‌نرمی روی سکو فرود آمد. سلام دوستان خوب، نترس، بامحبت و بدون پر و بال من! دخترها خندیدند «سلیمان تو همیشه این‌قدر خوش‌حالی؟» بله، آنت فکر کنم همیشه خوش‌حالم. سارا به سلیمان نگاه کرد. فلسفه او را برای جستجوی چیزهایی که باعث خوش‌حالی می‌شوند تحسین کرد. آرزو می‌کرد می‌توانست مثل او باشد.

؛ سلیمان شروع به سخن کرد: «هرچه اتفاق بیفتد خیر است.»

؛ سلیمان از آسمان فرود آمد. سلام دخترها! مهم این است که بدانید اوضاع هیچ‌وقت علیه شما نیست و همیشه همه‌چیز به نفع شما در جریان است.

؛ نفس عمیقی کشید و گفت: «خیلی احساس خوبی دارم. کاش دیگران هم این احساس را تجربه می‌کردند.» هیچ‌گونه احساس نگرانی یا بی‌قراری نداشت. این لحظه کامل بود. همه‌چیز کامل و درست و به‌قاعده‌. سارا با صدای بلند گفت: «احساس خوب یعنی این.» سلیمان همان لحظه فرود آمد. درست است سارا. همیشه در زندگی می‌باید همین احساس را داشته باشی. وسیع و گسترده باشی. کافی اما در عین حال رو به تزاید، اقناع‌کننده اما در جستجوی مابقی آن باشی. کامل، اما به اتمام نرسیده.

؛ کار قانون جذب است‌. نیروی خالق، نیروی آفریننده، کار خداست. تمام نیروهای نامرئی دست به دست می‌دهند تا شما را با خواسته‌تان هماهنگ و یکسان و جفت‌وجور کنند.

؛ اگر می‌خواستی همه‌چیز را مطابق میل خودت سر و سامان بدهی کار پردردسری بود. حتی اگر صدسال هم زحمت می‌کشیدی نمی‌توانستی درستش کنی. اما کاری که می‌توانی بکنی و زیاد هم سخت نیست آن است که توجه خود را از آنچه هست و تو را ناراحت می‌کند، به‌جایی دیگر که احساس خوبی در تو به‌وجود می‌آورد معطوف کنی. به کمی تلاش نیاز هست، به‌خصوص در ابتدای کار، اما بعد معطوف کردن توجه به چیزهای خوب کار ساده‌ای می‌شود و خیلی زود و قبل از آن‌که خودت بفهمی، واقعا احساس خوبی پیدا کرده‌ای. «اما سلیمان، من در هرحال جایی را که دوست داشتم از دست دادم.» اما سارا دلیل آن‌که آن‌جا را می‌خواستی فقط این نبود که می‌خواستی احساس خوبی داشته باشی؟ «بله.» و اگر حالا احساس خوبی داشته باشی همین کافی نیست؟

؛ دیشب خارق‌العاده بود.» نمی‌دانم اسم آن را خارق‌العاده بگذارم یا چیز دیگر. برای من که مثل همیشه بود. ست گفت: «اما چیزی که برای تو طبیعی بود برای ما واقعا عجیب بود.» ست شما سه‌نفر دارید چیز طبیعی را تجربه می‌کنید. سارا و آنت گفتند: «طبیعی؟ تو به این می‌گویی طبیعی؟» بله، یادآوری طبیعت وجود نامحدودتان طبیعی است. احساس نشاط و داشتن برکت‌ها، طبیعی است. سرزنده و آگاه بودن طبیعی است. آگاه بودن از آن‌که به‌راستی هستید و فهم سعادت، طبیعی است. فهم این نکته که علی‌رغم هر اتفاقی که می‌افتد، همه‌چیز خوب است، طبیعی است.