بریده‌های کتاب اکنون

تمنای وفاداری مرا هرگز نبود از تو

تا چهل پیمانه نوشیدم ولی معلوم نیست از شراب عمر در ساغر چه باقی مانده است

روز خلقت در گِل ما شوق دیدار تو بود از همان آغاز ما را کم تحمل ساختند

نمی آید به چشمم هیچ کس غیر از تو این یعنی به لطف عشق تمرین می کنم یکتاپرستی را

در کوشش گریختن از دست خویشتن چون برگ بی مزارم و چن باد بی وطن ...

ای عشق! سر بزن به دل سنگ من که گاه روید ز سنگ‌فرش خیابان جوانه‌ای

عشق‌ها دام‌اند و دل‌ها صید و گیسوها کمند بگذر و بگذار، دل در هرچه می‌بینی مبند .... با به دست آوردن و از دست دادن خو بگیر رودها هر لحظه می‌آیند و هر آن می‌روند

ای کاش شبِ مرگ در آغوش تو باشم زهری که بنوشم ز لب سرخ تو داروست ❤️

به مردم چون پناه آوردم از تنهایی ام دیدم که از ((تنها شدن)) جانکاه تر ((احساس تنهایی)) ست

از بس که خلق پشت نقاب ایستاده اند باور نمی کنند منِ بی نقاب را

میان خضر و موسی چون فراق افتاد فهمیدم که گاهی واقعیت با حقیقت در منافات است

باد در فکر رهایی روی آرامش ندید راه بیرون رفتن از زندان آزادی کجاست؟

هر کس به قدر وسع خریدار یوسف است سرمایه شکسته دلان چیست ؟ آرزوست بیچاره ما که گرچه عزیزیم نزد خلق چیزی که پیش دوست نداریم آبروست

ما را فریب دادی و جای گلایه نیست ما زود باوریم و تو دلّال اعتماد صبرم کفاف این همه غم را نمی دهد سرمایه ام کم است و بدهکاری ام زیاد

هزار حیف که عمرم به غم گذشت ولی هزار شکر که از عشق بی نصیب نبود

در وفاداری ندیدم هیچ‌کس را مثل تو ای غم از حال دلم یک لحظه غافل نیستی

اگر در اصل دین حب است و حب در اصل دین ، بی شک به جز دلدادگی هر مذهبی مشتی خرافات است