بریده‌ کتاب‌های اکنون

زدیروزم پشیمانم، زفردایم هراسانم همین امروز میشد کاش بیرون رفت ازین برزخ

به مردم چون پناه آوردم از تنهایی ام دیدم که از (تنها شدن) جانکاه تر(احساس تنهایی) ست

ای عشق! سر بزن به دل سنگ من که گاه روید ز سنگ‌فرش خیابان جوانه‌ای

عشق‌ها دام‌اند و دل‌ها صید و گیسوها کمند بگذر و بگذار، دل در هرچه می‌بینی مبند .... با به دست آوردن و از دست دادن خو بگیر رودها هر لحظه می‌آیند و هر آن می‌روند

در وفاداری ندیدم هیچ‌کس را مثل تو ای غم از حال دلم یک لحظه غافل نیستی

آیینه را ببخش که با راست‌گویی‌اس آزرده‌کرده است خاطر عالی‌جناب را

این شما و تقدیر آدمی در پنج بیت..! درختان را هنوز ای برف! شوق برگ و باری هست زمستان گرچه طولانی ست، آخر نوبهاری هست مرا در قلب خود کشتی و از دنیای خود راندی گمان می کردم ای بی رحم بین ما قراری هست تمنای وفاداری مرا هرگز نبود از تو ولی ای بی وفا از بی وفا هم انتظاری هست چو در قلب تو میتازند بعد از من رقيبانم به یاد آور که در صحرای آغوشت مزاری هست اگر یک عمر هم در بستر آرامشت باشی بدان ای رود در پایان راهت آبشاری هست

بیچاره ما که گرچه عزیزیم نزد خلق چیزی که پیش دوست نداریم آبروست