بریده‌های کتاب اکنون

هر که با من بود روزی دل برید از من ، تو نیز دل به رفتن می سپاری ، گرچه مایل نیستی گفت : روزی باز می گردم ، فراموشم نکن گفتمش : در بی وفایی نیز کامل نیستی

زدیروزم پشیمانم، زفردایم هراسانم همین امروز میشد کاش بیرون رفت ازین برزخ

روزی هر قضاوت کننده ای قضاوت می‌شود"اکنون برای حساب کشیدن از خود بسنده ای...".

مرا محتاج رحم این و آن کردی ملالی نیست تو هم محتاج خواهی شد جهان دار مکافات است

از عمر گران کاست و جز رنج نیفزود این منطق دنیاست ، زیان فلسفه اوست بر سردر بازارچه عمر نوشته ست اینجا خبری نیست، اگر هست هیاهوست

به مردم چون پناه آوردم از تنهایی ام دیدم که از (تنها شدن) جانکاه تر(احساس تنهایی) ست

تمنای وفاداری مرا هرگز نبود از تو

تا چهل پیمانه نوشیدم ولی معلوم نیست از شراب عمر در ساغر چه باقی مانده است

روز خلقت در گِل ما شوق دیدار تو بود از همان آغاز ما را کم تحمل ساختند

در کوشش گریختن از دست خویشتن چون برگ بی مزارم و چن باد بی وطن ...

ای عشق! سر بزن به دل سنگ من که گاه روید ز سنگ‌فرش خیابان جوانه‌ای

عشق‌ها دام‌اند و دل‌ها صید و گیسوها کمند بگذر و بگذار، دل در هرچه می‌بینی مبند .... با به دست آوردن و از دست دادن خو بگیر رودها هر لحظه می‌آیند و هر آن می‌روند

به مردم چون پناه آوردم از تنهایی ام دیدم که از ((تنها شدن)) جانکاه تر ((احساس تنهایی)) ست

میان خضر و موسی چون فراق افتاد فهمیدم که گاهی واقعیت با حقیقت در منافات است

باد در فکر رهایی روی آرامش ندید راه بیرون رفتن از زندان آزادی کجاست؟