بریده‌های کتاب گردان قاطرچی ها

خداهست! خودش می دونه چطوری مراقب بنده هاش باشه.

هرچی نباشه، یک مرد باید توی خونه باشه. زن جماعت تکیه گاهش به مرده.فرقی هم نمیکنه اون مرد زرنگ و قهرمان باشه مثل من یا زپرتی و پیزوری و ترسو مثل تو!

سیاوش و دانیال کنار حصار ایستاده و به قاطر های باقی مانده نگاهه میکردند و اشک می ریختند. قاطرها دور از صحنه وحشی گری جنگ و تیر اندازی و انفجار، راحت آسوده می چریدند یا پاهایشان را جمع کرده و نشسته بودند و حشرات مزاحم را با دمشان فراری می دادند. سیاوش با پشت دست اشک هایشان را پارک کرد. سکسکه کنان گفت:((اگر کوسه ... این جا ... بود ... مثل ... این ها ... می چرید و ...))

به جای فرار کردن و تسلیم شدن، باید راه مبارزه و موندن رو پیدا کرد.