بریده‌های کتاب اسرار ماه مبارک رمضان و مراقبات و مناسک آن همراه با آداب انس با قرآن کریم

رسول خدا چهار امر را موجب مردن قلب بیان می‌دارند: اولین آن‌ها گناه مکرر است، دومی شوخی و مزاح با زن نامحرم، و دربارهٔ دوتای دیگر می‌فرمایند:" بگو مگو و مجادله با شخص نادان که پیوسته تو چیزی بگویی و او چیزی بگوید و به سرانجام نیکی نرسد و همنشینی با مردگان. پس سوال شد که یا رسول الله، مردگان کیانند؟ فرمود: هر ثروتمند خوشگذران."

امیرمؤمنان حضرت علی علیه‌السلام می‌فرمایند: " روزه قلب از فکر کردن در گناهان، برتر از روزه شکم از خوردنی‌ها است."

و برای روزه‌دار دو شادی است؛ یکی به هنگامی که روزه‌اش را افطار می‌کند و دیگر زمانی است که پروردگارش را ملاقات می‌نماید.

آنچه در ایم شب‌ها مهم است، احیاء آن به عبادت است و افضل عبادات، مذاکرات و یا تحقیقات علمی است؛ چنانکه سیره‌ی علمای سلف آن بود که کتاب‌های علمی خود را در شب قدر به پایان می‌بردند تا به این دستور عمل کرده باشند.

انس با قرآن، نگین زندگی هر مؤمن است و بهترین عبادت، تلاوت آیات الهی است. ماه مبارک رمضان، بهار انس با قرآن است و اگر اشرف اوقات سال، ماه رمضان است و اگر نگین ماه رمضان، شب قدر آن است، حقیقت شب قدر با نزول قرآن بر ولیّ معنا پیدا می‌کند.

ما بدین در نه پی حشمت و جاه آمده‌ایم از بدِ حادثه اینجا به پناه آمده‌ایم لنگر حلم تو ای کشتی توفیق کجاست؟ که در این بحرِ کرم غرق گناه آمده‌ایم آبرو می‌رود ای ابر خطاپوش ببار که به دیوان عمل نامه سیاه آمده‌ایم ﴿حافظ﴾

رسول خدا می‌فرمایند: "خداوند در همه شب‌های ماه رمضان، سه بار ندا می‌دهد: آیا درخواست‌کننده‌ای هست که درخواستش را بدهم؟ آیا توبه‌کننده‌ای هست تا توبه‌اش را بپذیرم؟ آیا استغفارکننده‌ای هست که او را بیامرزم؟"

مانع اصلی سیر سالک، تعلّق به دنیا است.

اگر کسی به ماه رمضان وارد شود و بنابر عذر شرعی نتواند روزه بگیرد، از آنجا که او در ظرف این ماه و زیر این خیمه قرار گرفته، حجاب‌ها و شیاطین از او دفع می‌شوند؛ این حال ماه رمضان است.

پیامبر اکرم می‌فرمایند: "یعنی صحف ابراهیم علیه‌السلام در شب اول ماه رمضان بر ایشان نازل شد، تورات شب ششم این ماه بر موسی علیه‌السلام و انجیل در شب سیزدهم آن بر عیسی علیه‌السلام نازل شد، زبور داوود علیه‌السلام در شب هجدهم نازل شد و بالاخره قرآن در شب ۲۳ بر پیغمبر اکرم صل‌الله علیه و آله و سلم نازل شد؛ بنابراین با حلول ماه مبارک رمضان، گویی کتب الهی بازمی‌گردند و بهار تلاوت آیات الهی آغاز می‌گردد."

انسان در زندگی دنیوی، مسافری است که سیر حرکت او از بی‌نهایت آغاز شده و برای مدتی محدود به عالم دنیا می‌آید تا حقیقت انسانی و مقام حمل امانت الهی را اظهار نماید و دوباره به همان جایگاه اصلی خویش بازخواهدگشت.

بر هر مسلمانی لازم است که به هر ترتیب که می‌تواند، روخوانی و روان‌خوانی خود را اصلاح نماید تا بتواند حدّاقل رابطه‌ای میان خود با قرآن ایجاد کند. محروم حقیقی کسی است که عمری را در دنیا طی کند و ده‌ها علوم دیگر را کسب کند، ولی نتواند به درستی کتاب الهی و منشور ولایت خود را قرائت نماید.

هیچ دری از درهای آسمان در این ماه بسته نیست و راه برای همهٔ روندگان، به اندازهٔ استعداد و ظرفیتی که دارند، باز است.