بریده‌های کتاب لبه ی تیغ

فقط میخواستم به تو بگویم فداکاری شهوتی چنان نیرومند است که شهوت و نفس و گرسنگی در برابر آن ناچیز است این شهوت قربانی خود را در عین اثبات شخصیتش نابود میکند کسی یا چیزی که انسان خود را برایش فدا میکند اهمیتی ندارد .ممکن است شایسته آن فداکاری باشد،ممکن است نباشد. هیچ شرابی تا این پایه مستی آور،هیچ عشقی تا این اندازه در هم شکننده و هیچ گناهی تا این حد وسوسه انگیز نیست

وقتی آدم تصمیم میگیرد راه معمولی را که دیگران رفته اند ترک کند، دارد با اقبال خود شیر یا خط بازی میکند. خیلی ها به این بارگاه خوانده می شوند اما از میان همه، جز معدودی برگزیده نمی شوند

شهوت، عاقبت چیزی را نمی‌سنجد. به قول پاسکال، دل، منطقی دارد که منطق از آن بی‌خبر است. اگر درست فهمیده باشم، منظور اون این بوده که وقتی هوس، دل انسان را تسخیر می‌کند، برای خود دلایلی می‌سازد که نه تنها پذیرفتنی به نظر می‌رسد، بلکه همه چیز را خوش فدای دولت عشق می‌نماید. انسان را قانع می‌کند که از دست‌هشتن آبرو و به جان خریدن ننگ در راه عشق متاعی ناچیز است.

در کسب و کار شاید زرنگی گاهی به درد بخورد، ولی در هنر روراستی نه تنها بهترین بلکه یگانه روش درست است.

- اگر مرا دوست داشتی، راضی نمی‌شدی این‌قدر ناراحتم کنی. + اگر ندارد. من تو را دوست دارم، منتها آدم همیشه نمی‌تواند بی‌آنکه کسی را ناراحت کرده باشد، به انجام دادن آنچه در نظر خودش درست است، دست بزند.

سعی میکنم به حرف ها و نظر های دیگران بی اعتنا باشم ، ولی خب، کار آسانی نیست. وقتی دیگران با تو مخالفت می کنند، تو هم یک جور هایی حس می‌کنی با آنان دشمنی داری و این اذیتت می کند.