بریده‌های کتاب بی پروا

طعم تکه ای از بهشت را می‌دهد که من به آن نخواهم رفت. بوسیدن او مایه آرامش است. به سان مطالبه ای دلچسب است.

به عنوان مجری قانون ایلیا و دست راست پادشاه، این دختر جزئی از اموال من به حساب می‌آد. برای منه. یعنی اگر کسی بهش دست بزنه، خیلی خوب بهش می‌فهمونم که برگزیده ها چقدر می‌تونن بی رحم باشن.

" من همیشه یک راهی برای خوب بودن پیدا میکنم. "

لنی به نرمی می گوید:« بس کن، این حرف رو نزن. فقط زندگی نکن برای اینکه یه روز بمیری. بمیر برای اینکه به اندازه کافی زندگی کردی.» مکثی می‌کند « یا یه همچین چیزی. گوش کن، تو لیاقت تک تک نفس هایی که می‌کشی رو داری پس ازش لذت ببر»

تاب آوردن چقدر زیباست؛اینکه به رغم تمام سختی ها همچنان بخندی

به راستی که تاب آوردن چقدر زیباست؛ اینکه به رغم تمام سختی ها همچنان بخندی.

' بگذار فکر کنند من دیوانه هستم. شاید هم واقعا هستم. شاید اینطوری بهتر باشد. "

او لنگر من در این دنیاست و من حاضرم تا وقتی در کنار او هستم غرق بشوم.

فقط زندگی نکن برای اینکه یک روز بمیری. بمیر برای اینکه به اندازه کافی زندگی کردی.

مرگ به ما جسارت می بخشد،پایان نزدیک می‌شود

پس هر کجا شعله ای باشد، سایه ای هم هست.

《من همیشه زخمی هستم. همیشه تا حدودی درهم شکسته هستم.....》

خورشید در حال غروب پرتوهای طلایی اش را روی صورتش پهن می‌کند و چشمان آبی‌اش در برابر سرخی پرطراوت شقایق ها می درخشند.باورش مشکل است که چیزی به این زیبایی به خواست خود به موجودی چون من نگاه می‌کند...... زمزمه میکند:با من می‌رقصی؟

" فقط زندگی نکن برای اینکه یه روز بمیری. بمیر برای اینکه به اندازه ی کافی زندگی کردی. تو لیاقت تک تک نفس هایی که میکشی رو داری، پس ازش لذت ببر. "

او لنگر من در این دنیاست و من حاضرم تا وقتی در کنار او هستم غرق بشم.

به راستی که تاب آوردن چقدر زیباست؛ اینکه به رغم تمام سختی ها همچنان بخندی.

با صدای کم جانی می گویم:(( اون قدر شجاع هستم که اعتراف کنم خیلی وحشت کردم ))