بریده‌های کتاب جاده کالیفرنیا ؛ سفرنامه لبنان با طعم طوفان الاقصی

هنوز در حال هضم حرف هایش بودم که خاطره‌ی دیگری رو کرد: « یکی از بستگان مادرم بچه ای خردسال داشته. موقع رسیدن اسرائیلی ها به روستاشون، یه جایی مخفی می‌شه. از ترس اینکه صهیونیسم‌ها صدای گریه‌ی بچه رو بشنون، دست می‌ذاره روی دهن بچه تا صداش درنیاد. وقتی صهیونیست ها می‌رن، یهو نگاه می‌کنه به بچه. می‌بینه صورتش سیاه شده و از نرسیدن اکسیژن فوت شده. مادرش بیشتر از ۴۸ ساعت دووم نیاورد؛ دق کرد و مرد. یالطیف...»

شخصیت کارتونی حنظله جلویم ایستاد. کاریکاتوری فلسطینی که نماد مصور مردم فلسطین است و نشانگر سرنوشت تلخ و اندوهبار آوارگان فلسطینی. ناجی علی از سال ۱۹۷۳ حنظله را در کاریکاتورهایش پست به بیننده و با دستان قلاب شده در پشت کشید. کاراکتری ژنده‌پوش و پابرهنه. او در ده سالگی مجبور به ترک فلسطین شد و ده ساله ماندن حنظله، یعنی جز در سرزمین خودش نمی‌تواند رشد کند.

لوکیشن را زد. مپ مسیر را نشان داد: ۷۲ کیلومتر تا مقصد. افتاد توی بزرگراه. تاریکِ تاریک. پرسیدم :« برق قطع شده ؟ » گفت :« نه همیشه همین شکلیه!» بعد خندید شبیهِ گفتن‌ِ زکی! « اینجا ایران نیست که اتوبان‌هاش روشن باشه . خونه‌هامونم برق نداره ، چه برسه به جاده‌ها ... همین اتوبانم که می‌بینی، برکتِ جمهوری اسلامیه! روحش شاد،شهید حسن شاطری آسفالت کشید رو این جاده. به عشقِ شیعیانِ جنوبِ لبنان که دسترسی شون به بیروت راحت بشه.» به خودم گفتم: این‌ها چقدر حزب‌اللهی‌ان!

شیخ اسدی قهوه را خورد و روی مبل نشسته خواب رفت. "ما ایرانی‌ها قهوه می‌خوریم خوابمان بپرد؛ عرب‌ها چون پ ندارند، می‌خورند تا خوابشان ببرد!"

"امام‌خمینی": هر مکتبی هیاهو می‌خواهد. مکتبی که پایش هیاهو نباشد، باقی نمی‌ماند!

شنبه‌ای شورانگیز، ۷‌اکتبر‌۲۰۲۳. با یک خبر شروع شد. عملیات طوفان الاقصی. حمله حماس به اسرائیل. نه یک حمله معمولی. فلسطین برای اولین بار در تاریخش، از لاک دفاعی بیرون آمد و دست به یک حمله غافلگیر کننده زد. گندلات منطقه را گوشه رینگ گیر انداخته بود و حالا نزن کی بزن! یک آتش بازی حسابی. یکی غافلگیری تمام عیار. هر آنچه در این سال‌ها تخیل می‌کردیم، با دُز بالاتر در کف میدان اتفاق می‌افتاد. شبیه فیلم‌های هالیوودی. تاریخ ندیده بود به این سادگی تانک مرکاوا را غنیمت بگیرند و خدمه‌اش را روی زمین به خاک بکشند. عکس یکی از رزمنده‌های مقاومت سوژه شد، با پیرزن اسرائیلی اسیر شده که گفتند عمه وزیر دفاع اسرائیل است.

پدر سید حسن میرود دیدن سید عباس موسوی می پرسد: «از بچه من چه خبر؟ سید عباس میگوید کدوم بچه؟ من اجازه نمیدم به سید حسن بگید بچه. وقتی برای معمم شدن رفتیم پیش سید محمد باقر صدر افراد زیادی ،بودن حتی افراد چهل پنجاه ساله سید محمد باقر صدر به سید حسن :گفت ای جوان شما حس فرماندهی داری و در آینده فرد عظیم الشأنی شده و از اصحاب امام زمان خواهی بود

خاطراتش مثل زغال‌های قلیان زینب گل انداخت. از تشرفش به حرم امام رضا گفت: «آقای طبسی مسئول آستان قدس بود. وقتی من رو دید شناختم. پرسید: شما به آقای خامنه‌ای گفتید ما وقتی می‌آییم ایران نمازمون رو کامل می‌خونیم؟ گفتم: بله! اینجا وطن ماست و دلیلی بر نماز شکسته نیست!»