بریده‌های کتاب آبنبات هل دار

😁گفتم:" تازه مُخواستم بپرسم فامیلِ بُلوار چیه؟ این فرهاد همه ش مِگه تو تهران بلوارِ کشاورز دارن، بلوار چی دارن؟ بلوار چی دارن؛ ولی من، وقتی مُخوام اسمِ بلوارِ خودمانِ بگم، فقط مگم بلوار و فامیلشِ بلد نیستم.

گوسفند تا لحظه قبل از سربریدن لابد با خودش فکر می کرد آدم ها چقدر خوب اند و برایش احترام قائل اند که او را به ماشین سواری می برند ، هی به او تعارف می کنند علف بخورد و اجازه می دهند توی کاسه شان آب بنوشد .

😁 دروغ گفتن به دروغ گو خیلی هنر می خواهد.

😁 من از همه جا بی‌خبر بودم و اصلاً نمی‌دانستم ساقدوش داماد یعنی کجایِ داماد! حتی اصلاً نمی‌دانستم توی عروسی دعوتم یا نه؛

😁 توی معصوم‌زاده، وقتی زنجیرزنی تموم شد. جستجو برای پیدا کردن قبرهایی که روی آنها شربت می‌دادند شروع شد.

😁 جرات نداشتم توی چشم‌های مامان نگاه کنم. همیشه دروغم را می‌فهمید.

😁 مگر چه اشکالی دارد آدم ماهی ارزان تری بخرد؟ مهم به جا آوردن رسم است. پس اگر کسی میلیونر بود، باید کوسه و نهنگ بخرند؟!

😁 کمی از نفت را روی کاغذهای کتاب تاریخ و بقیه‌اش را روی کتاب مدنی قدیمی ملیحه ریختم. طفلک آقای هاشمی خبر نداشت به جای سفر قرار است به اتفاق خانواده اش در آتش چهارشنبه سوری بسوزند. تا آنها باشند که با سفر به شهرهای مختلف این همه سوال سخت برای امتحان مدنی درست نکنند. آدم اگر قرار است به سفر برود، چرا باید برای دیگران دردسر درست کند؟

دیدم آدم‌بزرگ‌ها موقعی که از عشق حرف می‌زنند، چه‌قدر مثل بچه‌ها فکر می‌کنند.

😁 دفتر دیکته سال قبلم را برداشتم تا با کاغذهای آن آتش درست کنم. توی دلم گفتم:" دیکته جان، دیگر غلط کنی که بخوای غلط‌های مرا غلط بگیری."

😁 هر قدر از دست پختِ زینت خانم برای کیکی که درست کرده بود الکی تعریف کردم به روی خودش نیاورد که به من عیدی بدهد.

تاریخ به ما می آموزد که هیچ کس از تاریخ نمی آموزد.

😁 انگار کلید حل همه مشکلات عالم در کچل بودن من بود.

همه توقع دارشتند مثل محمد باشم؛ اما خودم فکر میکردم شاید یک بچه‌ی سر راهی بوده‌ام که هیچ یک از خصوصیاتم شبیه محمد نمی‌شود. هر قدر سعی میکردم اخلاق و کار هایم شبیه محمد باشد نمیدانم چه میشد که نهایتا شبیه عمه بتول از آب در می‌آمد!