بچه‌ها من فکر می‌کنم ما باید دستمون روی زانوی خودمون باشه امروز اگه جرات نکنیم این تجهیزات رو باز کنیم و درست کنیم دیگه شاید هیچ وقت دیگه هم این کار رو نکنیم. اسلحه دشمن امروز روی شقیقه زن و بچه ماست. چشم اون مادری که با هر آژیر قرمز بچه‌شو بغل می‌کنه و از ترس می‌لرزه، به ماست.

می‌دونین که الان کل دنیا در برابر انقلاب ایران ایستاده ن. دشمنی اون‌ها با ایران نیست. با حکومت اسلامیه. دشمنی شون با اسلامه. می‌دونین که هر موشکی که شما می‌اندازین به منزله حفاظت از اسلامه. حکم جهاد در راه خدا رو داره. حتماً خودتون تو قرآن اجر جهاد کنندگان رو ملاحظه کردین.

حسن آقا عاشق کوه نوردی بود. پایش که به کوه می‌رسید عوض می‌شد. بذله گویی و شوخ طبعی اش را آن پایین جا می‌گذاشت و توی لاک خودش فرو می‌رفت. زیر لب ذکر می‌گفت و فکر می‌کرد. آهسته و یکنواخت قدم برمی‌داشت و دیرتر از همه خسته می‌شد. خیلی از مشکلات کاری و زندگیش را حین کوه نوردی برای خودش حلاجی کرده و راه حل پیدا کرده بود. کوهستان برایش آرامش دیگری داشت.

اسلام امروز خون می‌خواهد و چه بهتر که این خون، خون ما باشد و خون ما هرچند ناقابل است اما ضربه به دهان دشمن خونخوار خواهد زد و هر لحظه پایه‌های ظلم را می‌لغزاند.

بعد از دعا دست‌هایش را بالا برد:" خدایا تو شاهدی که ما نمی‌خواهیم مردم عراق را بکشیم، ما می‌خواهیم شقی‌ترین مردی که روی زمینِ تو می‌شناسیم را از بین ببریم، خودت این موشک را توی فرق سر صدام بزن."