بریده‌ کتاب‌های خشکسالی

برای رسیدن به چیز هایی که هرگز نداشته اید باید کاری بکنید که هرگز نکرده اید

آدم وقتی بچه است، پدر و مادرش را می‌پرستد. خیال می‌کنید بی‌عیب‌ونقص‌اند چون آن‌ها همان معیاری هستند که بقیه‌ی دنیا و خودتان را با آن می‌سنجید. بعد وقتی نوجوان می‌شوید، فقط کفری‌تان می‌کنند، چون می‌فهمید که نه‌تنها بی‌عیب‌ونقص نیستند، بلکه شاید حتی از خودتان هم کمی خل‌وضع‌تر باشند. اما بعد به آن لحظه‌ای می‌رسید که دردناک و نابخشودنی است. مسئله این است که آیا می‌توانید آن‌ها را به‌خاطر انسان بودن ببخشید؟