بریده‌های کتاب خشکسالی

برای رسیدن به چیز هایی که هرگز نداشته اید باید کاری بکنید که هرگز نکرده اید

برای رسیدن به چیزی که هرگز نداشته‌اید باید کاری بکنید که هرگز نکرده‌اید.

خنده‌دار است که کلتون همه چیز را درباره‌ی این دنیای آشوب‌زده می‌داند اما به نظر می‌رسد جکی قبلاً در آن زندگی کرده.

آدم وقتی بچه است، پدر و مادرش را می‌پرستد. خیال می‌کنید بی‌عیب‌ونقص‌اند چون آن‌ها همان معیاری هستند که بقیه‌ی دنیا و خودتان را با آن می‌سنجید. بعد وقتی نوجوان می‌شوید، فقط کفری‌تان می‌کنند، چون می‌فهمید که نه‌تنها بی‌عیب‌ونقص نیستند، بلکه شاید حتی از خودتان هم کمی خل‌وضع‌تر باشند. اما بعد به آن لحظه‌ای می‌رسید که دردناک و نابخشودنی است. مسئله این است که آیا می‌توانید آن‌ها را به‌خاطر انسان بودن ببخشید؟

جکی نبود که به ما گفت شصت درصد بدن انسان از آب تشکیل شده؟ خب، حالا میدانم بقیه ی آن را چه چیزی تشکیل می‌دهد. بقیه اش خاک است، بقیه اش خاکستر است، غصه و اندوه است...

تو خوب یا بد ،درست یا غلط نخواهی بود .چون مفاهیم ،سیال و ذهنی هستن.و این بستگی به این داره که کشتن من کار درستیه یا نه. و اینطور نیست .قطعا اینطور نیست !!

از خودم می‌پرسم کدام بدتر است؛ تماشای اینکه تمام کسانی که می‌شناسی به آبگیر می‌افتند یا اینکه واقعیتشان را با چنان قدرتی به لرزه بیندازی که باعث ویرانی‌شان شود؟