بریده‌های کتاب اندیشه من

اسلام جز با پاى خودش به مقصد نخواهد رسيد و نه تنها هدف بلكه راه هم بايد راه خودش باشد.

اسلام جز با پاى خودش به مقصد نخواهد رسيد و نه تنها هدف بلكه راه هم بايد راه خودش باشد.

براى اين سازندگى و تهيه‌ى ياور بايد از طرح تربيتى اسلام پيروى كنيم، نه از شعارها و داغ كردن‌ها و شاخ و برگ دادن‌ها؛ چون آن‌ها كه داغ شده‌اند در محيط ديگر زود سرد مى‌شوند و آن‌ها كه ريشه ندارند، شاخ و برگ‌هاشان ثمرى نخواهد داد و بارى نخواهد آورد.

ما باید هدف و نقشه و وسیله را خود تهیه کنیم و بر هیچ ستمگری تکیه نزنیم و با هیچ قدرت بیگانه‌ای زد و بند نکنیم و ائتلاف ننماییم وگرنه آتش می‌گیریم و می‌سوزیم، همانطور که بارها سوخته‌ایم.

در گذشته پيشوايان بیشتر از آنچه که از توحید بحث کنند موحد می‌ساختند و بت‌ها را در درون می‌شکستند و انسان را از اسارت‌ها و از خدایان هواها و حرف‌ها و جلوه‌ها و از طاغوت‌های چندرنگ آزاد می‌ساختند، درحالی‌که امروز ما را فقط از توحید و ارزیابی آن سرشار می‌کنند و یا از بحث‌های کلامی و شبهات این‌گونه و همین است که ما نقش توحید را خوب می‌شناسیم اما از خودش بیگانه‌ایم و هر کداممان یک بت هستیم و دنبال یک راه.

تمام اعمال ما اگر به صراط منتهی بشود و به خاطر حق باشد، نه به خاطر نفس و نه خلق و نه دنیا، سبیل است و راه است وگرنه بیراهه است و بت است و ویل است. [...] وحدت در صراط به هماهنگی در سُبُل منتهی می‌شود.