بریده‌های کتاب داستان راستان: جلد اول و دوم

اساساً کار و فعالیت در زمین از سنن پیغمبران و اوصیای پیغمبران و بندگان شایسته ی خداوند است.

« اگر یک سختی برای کسی پیش آید، خود آن شخص از همه به تحمل آن سختی اولیٰ است. معنا ندارد که حادثه‌ای برای یک نفر پیش بیاید و دیگری متحمل رنج بشود.»

«پسرک عزیزم! اول همسایه، بعد خانه ی خود.»

هرگاه دونفر در یک راه باهم مصاحبت می‌کنند حقی بر گردن یکدیگر پیدا می‌کنند.... +تکه ای از داستان هشتم

رسول اکرم فرمود: «گناهان کوچک هم مثل همین هیزمهای کوچک است، ابتدا به نظر نمی‌آید، ولی هر چیزی جوینده و تعقیب کننده‌ای دارد؛ همان‏طور که شما جستید و تعقیب کردید این قدر هیزم جمع شد، گناهان شما هم جمع و احصا می‌شود و یک روز می‌بینید از همان گناهان خرد که به چشم نمی‌آمد، انبوه عظیمی جمع شده است.»

امام به علویین فرمود خوی ما بر این نیست که به افتاده لگد بزنیم و از دشمن بعد از آنکه ضعیف شد انتقام بگیریم، بلکه برعکس، اخلاق ما این است که به افتادگان کمک و مساعدت کنیم.

چه خوش گفته خواجه نصیرالدین طوسی: افسوس که آنچه برده‌ام باختنی است بشناخته‌ها تمام نشناختنی است برداشته‌ام هر آنچه باید بگذاشت بگذاشته‌ام هر آنچه برداشتنی است (پاسخ مطهری به منتقدانش پیرامون نگارش کتاب داستان راستان)

«کارخوب از هرکسی خوب است ولی از تو به واسطه انتسابی که با ما داری و تورا وابسته به خاندان رسالت می‌دانند خوبتر و زیبا تر است. و کار بد از هر کس بد است. ولی از تو بخاطر همین انتساب زشت تر و قبیح تر است.»

معمولا فساد از خواص شروع میشود و به عوام سرایت میکند و اصلاح برعکس... در مقدمه جلد اول کتاب

رسول اكرم: «از همه قويتر و نيرومندتر آن كس است كه اگر از يك چيزى خوشش آمد و مجذوب آن شد، علاقه به آن چيز او را از مدار حق و انسانيت خارج نسازد و به زشتى آلوده نكند؛ و اگر در موردى عصبانى شد و موجى از خشم در روحش پيدا شد، تسلط بر خويشتن را حفظ كند، جز حقيقت نگويد و كلمه اى دروغ يا دشنام بر زبان نياورد؛ و اگر صاحب قدرت و نفوذ گشت و مانعها و رادعها از جلويش برداشته شد، زياده از ميزانى كه استحقاق دارد دست درازی نکند