بریده‌های کتاب شب بی پایان

مردم همان‌قدر به تو احترام می‌گذارند، که تو خودت به خودت احترام بگذاری.

در هیچ کاری ایستادگی نداشتم. چرا چنین بودم؟ تقریباً هر کاری که در پیش می‌گرفتم، برایم جالب بود. برخی کارها سخت‌تر بودند، ولی راستی به این جنبهٔ کار اهمیتی نمی‌دادم. حقیقتاً آدم تنبلی نیستم. به گمانم چیزی که براستی در من هست، بی‌قراری است، تنها می‌خواهم همه جا بروم و همه چیز را ببینم و همه کار را در پیش بگیرم. در پیِ یافتن چیزی هستم. راستی همین است. در پی یافتن چیزی هستم.

آدمی در زندگی خود، لحظات خیلی مهم را تشخیص نمی‌دهد و وقتی تشخیص می‌دهد که کار از کار گذشته است.