بریده‌های کتاب صالحان

حالا می‌دونم هیچ‌چیز خوبی توی نفرت نیست.

اگر بشریت انقلاب را طرد کند چی؟ و اگر همه ملت که تو برایش مبارزه می‌کنی نپذیرد که بچه‌هایش کشته شوند چی؟ باید ملت را هم سرکوب کنیم؟

مرگ بزرگترین اعتراضم علیه دنیایی از اشک و خون است...

همه دروغ می‌گن. فقط باید بلد باشی خوب دروغ بگی!

مردن و خلاص شدن از تضاد‌های درونت خیلی ساده‌تر و آسون‌تر از زندگی کردن با این تضاد‌های درونیه.

آیا می‌توانم کاری را که خودم نمی‌توانم بکنم، به دیگران توصیه کنم؟

ما دیگه بچه نیستیم. همون دفعه‌ی اولی که می‌کشی، بچگی هم‌ میره پی کارش. یه بمب می‌اندازی، و در عرض یک ثانیه کل زندگی رو سرت خراب می‌شه. اره، حالا ما هر لحظه می‌تونیم‌ بمیریم. ما‌ همه‌ی زندگی رو دور زدیم، یه دور کامل.

نمی‌توانم اجازه بدهم بگویی هرکاری مجاز است. صدها نفر از برادران‌مان کشته شدند تا دیگران بدانند همه کاری مجاز نیست.

ملت خاموش است، صدایش در نمی‌آید، چه سکوتی، چه سکوتی...

کالیایف: فکر می‌کنن ديوونم، فکر می‌کنن هوایی‌ام. ولی من هم مثل اونا یه آرمان دارم. مثل اونا دلم میخواد خودم رو فدای آرمانم بکنم. من هم می‌تونم مثل اونا زرنگ باشم، تودار باشم، دروغ بگم، خودم رو بروز ندم. اما زندگی بازم به نظر قشنگه، محشره. من زیبایی رو دوست دارم، از خوشبختی خوشم می‌آد! واسه همینه که از استبداد بیزارم. چطوری می‌تونم اینها رو براشون توضیح بدم؟ انقلاب، آره، معلومه! ولی انقلاب واسه زندگی، واسه فرصت دادن به آدم‌ها که زندگی‌ کنن و از زندگی لذت ببرن، می‌فهمی؟

کالیایُف : می توانید مرا بکشید،اما نمی توانید درباره ام قضاوت کنید.

یاد گرفته‌ام در لحظه‌ای که بیش‌تر از هر موقع می‌ترسم، آرام بمانم.

مردن و خلاص شدن از تضادهای درونت خیلی ساده‌تر و آسون‌تر از زندگی کردن با این تضادهای درونیه.

تا وقتی هنوز حتی یه نفر توی این دنیا در بنده، آزادی هم خودش یه زندونه!

ولی باز نفرت داشتن خیلی بهتر از اونه‌که هیچ‌ احساسی نداشته باشی.

دنیا شده برهوت، برهوتی خالی از انسانیت.

" اصل اینه که کاری رو که باید بکنی، بکنی و تا آخرش هم پاش وایستی. "

خداحافظ نه، به امید دیدار. به امید دیدار، عزیزم. دوباره همدیگر را خواهیم دید.

اگر تنها راه حل مرگ است،پس توی راه درستی قدم نگذاشته‌ایم.