بریده‌های کتاب قضیه نامه‌های عاشقانه

در مجموع همیشه بهتر است راست بگویید. آدم اگر یک دروغ کوچولو بگوید، برای اینکه آن دروغ را رفع و رجوع کند، مجبور می‌شود دروغ های بیشتری بگوید و زنجیره ی دروغ ها همینطور ادامه پیدا می کند.

از قدیم گفته‌اند ، سیاست پدر و مادر ندارد.

بعضی وقت‌ها برای آدمی مثل من که بیش‌تر اهل خلوت و تنهایی است، دوری از هیاهوی جمع به بزرگ‌ترین خواسته‌ی زندگی تبدیل می‌شود.

بیشتر جاهای دنیا را گشته ام. اثری از برابری در دنیا ندیده ام، البته هنوز به دموکراسی اعتقاد دارم ولی دموکراسی را باید از بالا به مردم تحمیل کرد. باید بهشان زورچپانش کرد. انسان ها دوست ندارند با هم برابر و برادر باشند. شاید روزی اینطور خواسته ای داشته باشند ولی الآن ندارند. هفته پیش که وارد لندن شدم و دیدم مردمی که در قطار ایستاده اند حاضر نیستند یک قدم جلو بروند که برای بقیه هم جا باز شود، تمام اعتقادم به برادری انسان ها از بین رفت. نمی شود انسان ها را فقط با تکیه به خصایل نیک انسانی به فرشته تبدیل کرد. لااقل فعلأ چنین چیزی نمی شود. الان فقط باید با قوه ی قهریه آن ها را وادار کرد با هم رفتار بهتری داشته باشند. شاید ده هزار سال دیگر اوضاع تغییر کند. عجله فایده ای ندارد. تکامل روند آهسته ای دارد.