بریده‌های کتاب مانستر

در مرکز ذهن شما بنیان وجودی‌تان، یا ایگو یا همان هویتتان قرار دارد. فرض کنیم ناگهان محور مختصات شما پاک شود. این عمل هیچ معنایی برای مرکز ذهنتان نخواهد داشت، چون مرکز بسیار مناسب‌تری در قلبتان وجود دارد. وقتی محور یک انسان پاک و او سردرگم شود، می‌توانید به آرامی و دقت او را با کلماتتان به دام بیندازید؛ نه به او فرصت فکر کردن دهید و نه مکان جدیدی برای زیستن پیش پایش بگذارید. انسان از دستورات کسی پیروی می‌کند که خانه‌ی جدیدی در اختیارش قرار دهد؛ و بعدش به طرز شگفت‌آوری مطیع می‌شود.

در کلماتی جون «برابری» همیشه نفرتی پنهان نهفته است، چون مردم نمی‌توانند با این باور زندگی کنند که با دیگران یکسان هستند!

یک روز قرار بود تنما مردی اهل ترکیه را عمل کند، اما پدرم آن جراحی را لغو کرد و دستور داد یک خواننده مشهور اپرا را عمل کند. مرد تُرک مرد، و تنما کاملا بهم ریخت. نگران که می‌شود، نگرانی‌اش دو برابر آدم‌های عادی است... به او گفتم که "زندگی همه مردم باهم برابر نیست"، اما حرفم را درک نکرد.

بزرگ‌ترین سلاحی که می‌توان در برابر شخص دیگری به کار برد، نه اسلحه یا زور بلکه ‐کلمات‐ است.

درست است.هیچ کس نمی‌توانست با یوهان رقابت کند،درهیچ مورد. من کاملاً این تصمیم را درک و تأیید کردم...

گرچه شاید حرفم حاشیه‌هایی ایجاد کند اما به نظر من کثیف‌ترین و خون‌ریز ترین قاتل‌ها آن‌هایی هستند که نتوانسته اند انسان‌های نامدار و بزرگی شوند؛ بنابراین با اعمال و جنایات وحشتناکشان نام خود را در تاریخ به یادگار می‌گذارند. هر دو گروه مثل دوقلوهایی هستند که مشترکات زیادی دارند اما هرکدام یک‌سوی جهان زندگی می‌کنند! کسانی که مرتکب قتل‌های غیرقابل‌تصور می‌شوند و کسانی که به موفقیت‌های بزرگ دست می‌یابند، هر دو خیالات و رویاها و جاه‌طلبی‌های عظیمی در دل دارند. و چون هر دو چنین چیزهای غول‌آسایی را درون خود نگه می‌دارند، تا زمانی که رویاهایشان را محقق نبینند، هرگز راضی و آسوده نمی‌شوند. هرچه امیدها و آرزوهای انسان بیشتر باشد، توانایی رسیدن به عظمت یا تبدیل‌شدن به جنایت‌کاری بی‌رحم هم در او بیشتر است.

به من نگاه کن. به من نگاه کن. هیولای درونم دیگر خیلی بزرگ شده.

به او گفتم که زندگی همه‌ی مردم با هم برابر نیست، اما حرفم را درک نکرد.

رویاپردازی توانایی‌ای است که در بدو تولد به آدم اعطا می‌شود، اما این‌که فرد بتواند آن رویاها را محقق کند یا نه، به محیط اطرافش بستگی دارد؛ به این‌که کسی به شما بگوید حق زندگی دارید یا ندارید.