بزرگ‌ترین سلاحی که می‌توان در برابر شخص دیگری به کار برد، نه اسلحه یا زور بلکه ‐کلمات‐ است.

یک روز قرار بود تنما مردی اهل ترکیه را عمل کند، اما پدرم آن جراحی را لغو کرد و دستور داد یک خواننده مشهور اپرا را عمل کند. مرد تُرک مرد، و تنما کاملا بهم ریخت. نگران که می‌شود، نگرانی‌اش دو برابر آدم‌های عادی است... به او گفتم که "زندگی همه مردم باهم برابر نیست"، اما حرفم را درک نکرد.

فصل سوم بند نخست 《اعدام تسکین می‌دهد و رها می‌سازد. پدیده ایست جهانی، نیرو بخش و منصفانه، هم در کاربردها و هم در مقاصدش. آدم می‌میرد چون مقصر است. مقصر است چون رعیت کالیگولا به شمار می‌آید. باری همه رعیت کالیگولا هستند و بنابراین همه مقصراند. به همین دلیل هم هست که همه می‌میرند. فقط زمان و شکیبایی لازم است.》