بریده‌ کتاب‌های تاملات

من، که هرگز به طور ارادی دیگری را رنجور نساخته‌ام، حق ندارم خودم را رنجور سازم.

خیالات را از فکر خود بیرون کن. مثل عروسکِ خیمه شب بازی باریچهٔ دست شهوت مباش. فقط به زمان حال توجه کن. از تجربیات خود با دیگران پند گیر. علت و مادهٔ هر چیزی را مشخص و طبقه‌بندی کن. به مرگ بیندیش. کاری به خطای همسایه‌ات نداشته باش. دیگران را با اشتباهاتشان تنها گذار.

به زودی جهان را فراموش خواهی کرد، و به زودی جهان هم تو را از یاد خواهد برد.

هیچ اتفاقی برای انسان رخ نمی‌دهد مگر آنکه طبیعت توانایی تحملش را به او عطا کرده باشد .

هر چیزی به طرف همان چیزی کشیده میشود که به خاطرش خلق شده؛ هر چیزی به طرف غایتش کشیده میشود؛ غایت هر چیز خیر و صلاح همان چیز است.

عمر آدمی لحظه‌ای بیش نیست. وجودش جریانی گذرا، احساسات‌اش مبهم، جسم‌اش طعمه کرم‌ها، روح‌اش گردبادی ناآرام، سرنوشت‌اش نامعلوم و شهرت‌اش ناپایدار است.

روح به رنگ افکارش در می آید.

...گناهان ناشی از میل یا شهوت بدتر از گناهان ناشی از خشم و غضب‌اند، زیرا به‌نظر می‌رسد روی گردانی انسان خشمگین از عقل با نوعی درد و رنج و احساس نصفه‌نیمه‌ای از اظطرار همراه است؛ درحالی که انسان شهوت‌پرست، که لذت بر او غلبه دارد، بی‌بندوبارتر و زنانه‌تر رفتار می‌کند. ... در یکی گناهکار شبیه کسی است که بر اثر نوعی بی‌عدالتی به درد آمده و به‌طور غیرارادی از خود بی‌خود شده؛ در دیگری گناهکار شبیه کسی است که به خاطر میل به ارضای شهوتش به اراده خویش به سوی گناه می‌شتابد.

( ماکسیموس) هرگز به گونه ای رفتار نمی کرد که کسی احساس حقارت کند.