بریده‌های کتاب سوء تفاهم

من فقط مشتاق آرامشم.مشتاق اندکی فراموشی.

یه جای مشترک، یه دستی که توی دست تو باشه و ترس از جدایی، ترس از تنها موندن. عشق همه‌ش همینه.

مرد‌ها هیچ‌وقت نمی‌دونن چه‌جوری باید عاشق باشن، نمی‌دونن عشق واقعا چیه. هیچی مردها رو واقعا راضی نمی‌کنه. اونا فقط با خواب و خیالهاشون خوشن، با خواب و خیالهاشون و با وظیفه‌هایی که برای خودشون می‌تراشن، با رفتن دنبال جاهای تازه، خونه‌های تازه، وطن تازه.

تنها چیز انسانی که تو وجود من هست میل من به اینه که به هرچی دلم می‌خواد برسم و برای رسیدن به چیز هایی که دلم می‌خواد حاضرم هرچیزی رو که سر راهمه خرد و نابود کنم.

اگر صبر و حوصله به خرج دهید، شاید آدم‌ها را هم مانند گل‌ها شکوفا ببینید.

آدم هیچ‌وقت فقط بخاطر خودش زندگی نمی‌کند.

من دیگر به فکر هیچ‌ چیز نیستم و حتی طغیان و هیجان در من نیست و گمان می‌کنم این مکافات من است و گمان می‌کنم لحظاتی هست که تمام جانی‌ها در آن مثل من درونشان خالی و بدون هیچ گونه آینده ممکن است؛به همین خاطر است که جانی‌ها را بازداشت می‌کنند.

برای ماندن در یک مکان، آدم باید دلایلش را هم داشتە باشد، یعنی دوستانی را و مهر و محبت چند نفری را؛ وگرنە محرکی برای ماندن در یک جا و نماندن در جای دیگر وجود نخواهد داشت.

آدم برای اینکه یه جایی بمونه باید دلایلی داشته باشه، یا آدم‌هایی که دوستشون داره.

جنایت هم از‌ پس تنهایی بر نمی‌آد، حتی اگه هزار تا همدست پیدا کنی.

فقط خوشبخت بودن کافی نیست، آدم‌ها وظیفه‌هایی هم به عهده دارند.

تو فقط داری یک شب منو می‌سپری دست مادرم و خواهرم. اینکه انقدر وحشت نداره.

ماریا(سرش را تکان میدهد): جدایی برای کسانی که یکدیگر را آن طور که باید و شاید دوست دارند خیلی مشکل است.

مرگ برای مردی که زندگی‌شو کرده، چیز خیلی مهمی نیست.