بریده‌های کتاب تواضع

اگر انسان باور کرد که در حقیقت مالک اصلی خداست، آن وقت موضوع تکبر و عجب از بین می‌رود.

جهل انسان نسبت به میزان تقوای دیگران ، مانع از این است که بخواهد در قلبش ، خود را از دیگران برتر بداند

«القلبُ حَرَمَ اللّٰه فلا تُسکِنْ حَرَمَ اللّٰه غَیرَ اللّٰه»

ارزش انسان به خاتمه است و چون انسان از خاتمه کار خود خبردار نیست، نباید هیچ‌گاه خود را از دیگری برتر ببیند

ما باید خوبی های خودمان را ندیده بگیریم و بدی های خود را ببینیم و از این بالاتر بدی‌ها خود را بسیار و خوبی ها خود را اندک و ناچیز بدانیم و بالعکس خوبی دیگران را زیاد دیده و بدی‌های دیگران را نبینیم و این یکی از علامات مؤمن است.

«أَسْأَلُكَ بِحَقِّكَ وَقُدْسِكَ وَأَعْظَمِ صِفَاتِكَ وَ أَسْمَائِكَ أَنْ تَجْعَلَ أَوْقَاتِي مِنَ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ بِذِكْرِكَ مَعْمُورَةٌ وَ بِخِدْمَتِكَ مَوْصُولَة از تو تقاضا میکنم به حق پاکی و طهارتت و به بزرگترین صفات و اسمائت که همه اوقات من را از شب و روز با یاد خود آباد کنی و به خدمت خود متصل نمائی