بریده‌های کتاب نام باد

...تنها چیزی که تحملش رو ندارم،بلاهتی به اسم غرور خودسرانه است.

روزی که نگران آینده مان می شویم روزی است که کودکی مان را پشت سر گذاشته ایم.

بهترین دروغ های مربوط به من اوناییه که خودم گفتم.

((هیچ داستانی نیست که خالی از حقیقت باشه.))

شعر مثل آواز بدون آهنگه .آواز بدون آهنگ هم مثل جسم بدون روحه .

((البته،فعلا آره. ولی تو خودت خوب میدونی مرز بین حقیقت و دروغ باورکردنی، بین تاریخ و داستان سرگرم‌کننده، چقدر نازکه.)) وقایع‌نویس یک دقیقه صبر کرد تا او متوجه منظورش شود.((می‌دونی با گذشت زمان، کدوم برنده میشه.))

داستان های واقعی به ندرت یه خط مستقیم رو دنبال می کنند...

"بهترین دروغ های مربوط به من اوناییه که خودم گفتم"

به نظر من کسی که احساساتش برانگیخته نمی‌شود، انسان نیست.

ولی کلیشه ها خالی از حقیقت نیستن . حقیقت بذریه که ازش جوونه زدن

((من عادت دارم زیاد فکر کنم، باست. بزرگ‌ترین موفقیت‌هام نتیجه‌ی تصمیماتیه که وقتی دست از فکر کردن کشیدم و کاری رو که به نظرم درست بود انجام دادم، گرفتم. حتی وقتی توضیح خوبی برای کارایی که کردم وجود نداشت.)) لبخند رنگ حسرت به خود گرفت. ((حتی وقتی دلایل زیادی وجود داشت که نباید اون کارو می‌کردم.))

خیلی خسته‌کننده است که همیشه با تو مثل یک بچه حرف بزنند، حتی اگر واقعا بچه هستی.

کلمات قبل از اینکه به قلب انسان برسند باید ذهنش رو لمس کنند . . .

هرچقدر هم که ذهن کسی که به صدای موسیقی گوش می ده کوچیک یا لجباز باشه،موسیقی مستقیما قلبش رو لمس می‌کنه.

قدرت مشکلی نداره و حماقت هم معمولا بی خطره. ولی قدرت و حماقت باهم خطرناک می شن.