بریده‌های کتاب تسخیرشدگان (جن زدگان)

هر اندیشه باروری که از خارج بیاید نمی تواند در کشور ما ریشه بدواند. هیچ ملتی در دنیا هیچ اجتماعی نمی تواند با یک برنامه تحمیلی دوام یابد.

انسان هر چه سیاهروزتر باشد، یا قومی هر قدر زیر پاافتاده‌تر و بی‌نواتر باشند، امید اجر اخروی و رویای بهشت در دلشان ریشه‌دارتر است، خاصه وقتی صد هزار مبلغ مذهبی مدام بر آتش این امید بدمند و منافع خود را در آن بجویند.

اگر ما روزی توانستیم خودمان کار کنیم عقیده‌ای هم خواهیم داشت و آن وقت می‌شود انتظار داشت که «افکار عمومی» هم پیدا شود. اما چون ما هرگز تن به کار نخواهیم داد، صاحب عقیده کسانی خواهند بود که تا امروز به جای ما کار کرده‌اند، یعنی همان اروپاییان و همان آلمانی‌هایی که دویست سال است معلم مایند.

دوست عزیز، حقیقت راستین همیشه زنگ نادرستی دارد. اگر بخواهید این زنگ را از آن بزدایید باید اندکی دروغ به آن بیامیزید. این کاری است که مردم همیشه کرده‌اند.

من خوب می‌فهمم که چرا ثروتمندان روس مثل سیل به خارج کوچ می‌کنند و این سیل سال به سال شدیدتر می‌شود. غریزه است دیگر! وقتی کشتی‌ای غرق شدنی باشد موش‌ها پیش از همه آن را حس می‌کنند و از آن می‌گریزند.

هیچ نقشی زیرکانه‌تر از نقش طبیعی خود آدم نیست. زیرا هیچکس باور نمی‌کند که کسی پیدا شود که صورتکی بر چهره نداشته باشد.

در مغرب زمین مسیح را فراموش کرده‌اند... و مغرب زمین به همین دلیل سقوط خواهد کرد.

من می‌خواهم بتوانم خودم را ببخشم. این مهم‌ترین هدف من است.

... هنرمندان به راستی با ذوق گاهی ممکن است اراذل نابکاری باشند.

حقیقتِ راستین همیشه زنگ نادرستی دارد. اگر بخواهید این زنگ را از آن بزدایید، باید اندکی دروغ به آن بیامیزید. این کاری است که مردم همیشه کرده‌اند.

بعضی دوستی‌ها بسیار عجیبند. طرفین می‌خواهند خون هم را بریزند و گوشت بدن هم را بجوند. تمام عمر بدین سان روزگار می‌گذرانند اما جدایی از هم را بر نمی‌تابند. حتی می‌شود گفت جدایی‌شان به هیچ روی ممکن نیست. اگر یکی از سر بهانه‌جویی و لجاج پیوند بگسلد اول خود بیمار می‌شود و شاید حتی، بمیرد.

اگر می خواهی بر تمام دنیا چیره شوی، بر خودت چیره شو.

مسخره‌تر از یک آدم احمق خوش‌قلب دیده‌اید؟ بله، یک احمق شرور!

تو هیچ می‌فهمی، هیچ می‌فهمی که اگر شما گیوتین را به جلو صحنه آورده‌اید و آن را با این شادمانی و افتخار برافراشته و به آسمان رسانده‌اید فقط برای این است که سر بریدن آسان تر است و پروردن اندیشه در سر از همه کار دشوارتر.

در دنیا فقط یک چیز کم است و آن اطاعت است.عطش آموختن اشرافی است.همینکه خانواده و عشق پیدا شد میل به مالکیت پشت سر آن می‌آید. ما این میل را از ریشه می‌کنیم و مستی و بیهوده‌گویی و جاسوسی را تشویق می‌کنیم.فساد را چنان رواج میدهیم که هرگز سابقه نداشته است. هر شرار نبوغی را همین که پیدا شد خاموش می‌کنیم.

در این زندگی که ما داریم همه چیز به قدری ملال‌آور است که جایی که صحبت از تفریح باشد رودربایستی بی‌جاست،به شرطی که به راستی سرگرم کننده باشد.

انسانی که زنده بودن یا مردن برایش مساوی باشد انسان نو خواهد بود. انسانی که بر درد و ترس حاکم شود خدا خواهد بود. و این خدای امروز دیگر نخواهد بود.

این راه حل را مسیح به داستایفسکی آموخته است:آن کس که بخواهد زندگی خویش را نجات دهد، آن را از دست می‌دهد. آن کس که زندگی‌اش را در راه عشق من فدا کند، حیات واقعی به آن بخشیده است.

اینها از مردم هیچ نمی‌فهمیدند. آنها، اصلا با واقعیت مردم کاری نداشتند و آن چیزی را در مردم می‌دیدند که خودشان می‌خواستند ببینند.