بریده‌های کتاب کیمیاگر

قلب من از این که آزار ببیند میترسد:)..

وقتی آدم عاشق باشد،همه چیز معنای بیشتری می‌یابد.

جوانک، تک تک گوسفند ها را با اسم صدا می‌کرد. او معتقد بود که گوسفندان قادرند هرآنچه که او به ایشان می‌گوید، بفهمند‌. به همین‌خاطر، عادت داشت که بخش‌هایی از کتاب هایی که بیشتر او را تحت تاثیر قرار می‌دادند، برایشان بخواند و یا از تنهایی و خوشحالی یک چوپان در صحرا برای آنها تعریف کند و یا از آخرین اخبار و رویدادهایی که در شهرهای سر راه شنیده بود، برایشان نقل کند.

<<گاهی وقت ها بهتر است وقایع را همان طور که هستند فراموش کرد>>🌙❤️

او نشانه را شانس می‌نامد. اگر من می‌توانستم، یک دائرة المعارف بزرگ درباره کلمات شانس و تلاقی یا تصادم می‌نوشتم، چرا که با همین کلمات است که زبان جهانی نوشته می‌شود.

علارغم این تغییرات، فرمول ( تلاش=توانايی =موفقیت) هنوز هم به طور خودکار در مقابل فرمول(تنبلی=بی کفایتی=فقر) قرار می گیرد که در آن فقر در نتیجه عدم تلاش فرد حاصل می شود و شخص فقیر بابت آن سرزنش می شود. این درحالی است که تبعیض و طبقه اجتماعی تاثیر بیشتری بر این موضوع دارند. آن ها می‌گویند این تقصیر تو است که با وجود فرصت های فراوان هم چنان فقیر هستی، و اگر به جای شکایت از ناعادلانه بودن زندگی، تلاش کنی می توانی موفق. شوی. به همین دلیل است که مردم از فقیر بودن خجالت می کشند، بنابر این دست به هرکاری می زنند که فقیر به نظر نرسند.

وقتی شما خواستار چیزی هستید، همه‌ی جهان به حرکت در می‌آید تا شما به خواسته‌ی خود برسید.

ریگ های بیابان با وزش باد حرکت کرده و تغییر مکان می‌دهند. اما بیابان همچنان بر سر جای خود باقی است؛ عشق ما نیز چنین است.

شاید خداوند صحرا را آفریده تا نظاره گر لبخند انسان به شوق دیدن نخلستان ها باشد 🌴

در حقیقت، این موجودات نیستند که چیزی را آشکار می کنند؛ خود مردم هستند که با نگریستن به موجودات، روش نفوذ به روح جهان را می یابند.

این مهم نیست که چه کاری انجام بدهید، هر فردی در زمین همیشه معرف نقش اصلی تاریخ دنیاست، و معمولا هم این را نمی‌داند.

گاهی اوقات با هیچ روشی نمی توان مانع حرکت رودخانه ی زندگی شد .

راهب پاسخ داد: دارم پاداشی فراتر از سخاوت خود می گیرم. ((هرگز این حرف را تکرار نکنید.ممکن است زندگی بشنود، و بار بعد به شما کمتر بدهد)).

این ما هستیم که روح دنیا رو تغذیه می کنیم و دنیایی که در آن زندگی می کنیم بسته به اینکه ما بهتر می شویم یا بدتر ،بهبود پیدا می کند یا اوضاعش وخیم تر می شود .

آیا شکست ها لازم هستند ؟ خب ،چه لازم باشند و چه نباشند ،اتفاق می افتند.

من هم مثل همه ی آدم ها هستم دنیا را به همان صورتی می بینم که دوست دارم باشد، و نه به آن صورتی که هست.

آگاهش پیش از وقوع، شیرجه ناگهانی روح در جریان کیهانی زندگی‌ست.

تصمیم ها تنها آغاز یک ماجرا هستند.

ندای درونی چیست ؟ هروقت دست به انجام کاری زدیم که وجودمان را از شوق و ذوق لبریز کرد ،یعنی در مسیر درست قرار داریم ؛اگر چه همه ی ما آن قدر شجاع نیستیم که با رویایمان روبه رو شویم.

-چرا ما باید به قلبمان گوش بدهیم؟ -برای اینکه هرجایی که او باشد، گنج تو،همانجا خواهد بود.