بریده‌های کتاب Legend of the Galactic Heroes: Ambition

خطر آینده دلیلی برای کشتن کسی در زمان حاضر نیست. Future danger is no reason to kill somebody in the present.

نباید کسانی را که بالاتر از خودت هستند، خیلی به‌صورت مستقیم ستایش کنی. اگر آدم نرم و ساده‌ای باشند، به آن‌ها حس غرور کاذب می‌دهی و در نهایت نابودشان می‌کنی؛ اگر هم آدم سخت‌گیری باشند، ممکن است فکر کنند داری چاپلوسی می‌کنی و از تو فاصله بگیرند. باید با احتیاط رفتار کرد… You shouldn’t praise those above you to their faces very often. If they’re too soft, you’ll make them conceited and ruin them in the end; and if they’re too hard, they might end up avoiding you ’cause they think you’re trying to curry favor. You have to be cautious...

دهن‌گشادی، کشتی غرق می‌کنه. Loose lips sink ships.

ظاهراً صاحبان قدرت باور داشتند که برای یک شهروند، حتی دخیل شدن حاشیه‌ای در سازوکار آن قدرت، امتیازی بزرگ است. Human beings possessing power apparently thought it a great privilege for a citizen to be peripherally involved with the mechanisms of that power.

وفاداری هرگز چیزی نبود که بی‌قیدوشرط اعطا شود. دریافت‌کننده‌ی آن می‌بایست شایستگی‌اش را داشته باشد. loyalty had never been a thing to be given unconditionally. It was necessary for its recipient to be worthy of it.

چه آسان کسانی که از امتیازات برخوردار بودند، وجود و فردیت محرومان را انکار می‌کردند. How easily those with privilege denied the existence and individuality of those without it.

پس این پانصد سال اخیر برای بشریت چه معنایی داشت؟ با داشتن نمونه‌ای چون رودولف روبه‌روی خود، انسان‌ها چه چیزی آموخته بودند؟

معنی سلبریتی دوستان از نظر نویسنده‌ی کتاب: «دلم می‌خواست فراموشت کنم، ولی نمی‌شه. چون تو وظیفه‌ت برای حفاظت از غیرنظامیا رو رها کردی... مسئولیتت نسبت به سربازای زیردستتو ول کردی... و خواستی تنهایی فرار کنی و جون خودتو نجات بدی... آره، واقعاً یه سلبریتی هستی!»

«آنچه در او خارق‌العاده بود، بیرون جمجمه‌اش نبود، بلکه درون آن بود.» یوزپلنگ فعال من، یانگ ون‌لی... گفتم که از داخل یوزپلنگه، از بیرون نه، نویسنده هم تایید فرمودن.

«وقتی شانس ازت رو برگردونه، دیگه برگشته، حتی اگه حواست رو هم جمع کرده باشی.»

تاکتیک، هنر حرکت دادن نیروها برای پیروزی در میدان نبرد بود. استراتژی، هنر فراهم کردن شرایطی بود که تاکتیک‌ها بتوانند به بهترین شکل ممکن اجرا شوند. Tactics was the art of moving troops so as to win on the battlefield. Strategy was the art of preparing conditions that allowed one’s tactics to be used to their utmost potential.

برای کارهایی که مردم می‌تونن انجام بدن یه سقفی وجود داره، ولی حتی با وجود اون محدودیت‌ها، ما می‌تونیم سرنوشت رو تو محدوده‌ی توانمون تغییر بدیم. There are limits to what people can do, but even so, we can change fate within the ranges of our abilities.

انسان‌ها جهان را به‌گونه‌ای پیش‌پاافتاده به نواحی قابل‌ سکونت و غیرقابل‌ سکونت، قابل‌ عبور و غیرقابل‌ عبور تقسیم کرده بودند و بداقبال‌ترین انسان‌ها —سربازان حرفه‌ای— تمام ستارگان و فضا را به نواحی تحت کنترل دشمن و نواحی تحت کنترل متحدین، نواحی‌ای برای تصرف یا برای دفاع، و نواحی‌ای که نبرد در آن آسان است یا دشوار، تقسیم کرده بودند.

امتیاز، بدترین نوع زهره. روح رو فاسد می‌کنه.

حتی در جنگ‌های یک‌جانبه‌ی تجاوزگرانه، متجاوز همیشه باور داشت که حق با اوست. به همین دلیل، بشر پیوسته در جنگ بود. تا وقتی انسان‌ها به خدا و عدالت ایمان داشتند، امیدی به پایان نزاع‌ها نبود.