بریده‌های کتاب بگذار اسبت بتازد

دعایت می‌کنم هنگامی که همگان اسیرند، تو حر باشی.

یادت بماند: ابن‌السبیل آنی نیست که در راه مانده باشد! گاهی کسی است که راه را نمی‌داند!

تشنگی، نام دیگر طلب است. روی دیگر جست و جو! وقتی عطش را در جان خود دریافتی، بدان که مسیر طلب را درست آمده‌ای! عطش، آن است که جرعه‌های نوش، تشنه‌ترت سازند! عطش را دریاب و بگذار در ریشه جانت جاری شود.

فریادرس از مهلکه نمی‌گریزد!

کوفه، سرزمین انکار بود. چشم راست، آنچه را می‌دید حتی نزد چشم چپ انکار می‌کرد!

دعایت می‌کنم هنگامی که همگان اسیرند، تو حُر باشی!

کوفه پیش از این هم رو سیاه آزمون علی شده بود. به جایی برو که از ننگ این رو سیاهی درآیی، پسر! که من بیهوده اسم تو را حر نگذاشته‌ام.