بریده‌ کتاب‌های ولفا

هنر آن است که غم کسی را چقدر عاشق باشی. اصلاً غم اصالت ماست. ما با غم‌هایمان زندگی می‌کنیم.

«وقتی راهی را انتخاب میکنی؛از راه رفتن خوشحالی؛حتی اگر آن راه درست نباشد.»

اصلا" من عاشق غمی شدم که توی چشمانش نشسته بود ،و عاشق غم کسی شدن را خوب می دانم که یعنی چه.یعنی عاشق همه ی او شدن. شادی و خنده را همه دوست دارند ،هنر آن است که غم کسی را چقدر عاشق باشی.

عاشقانی که از عقل بگذرند به معشوقشان نمی رسند.

انگار معجزه ها فقط برای یک نفر اتفاق میافتند و فقط همان یک نفر میتواند ببیندشان بقیه هم از قبال آن خوشه چینی می.کنند برای همین است که عشق هم یک معجزه است؛ ناگهانی و ناغافل میپرد ،جلوات، فوت میکند توی صورتت و عقلت را از کار میاندازد از بین صدها نفر یکی را انتخاب میکند و چیزی را. نشانش میدهد که تا عمر ،دارد فراموشش نمیکند فقط هم بر یک نفر میتواند اثر کند، نه بر هر دو طرف برای همین است که عشق یک رابطهٔ دوطرفه نیست. همیشه یک نفر عاشق تر از دیگری است چون معجزه برای او اتفاق افتاده است و معشوق هر چقدر هم مجنون ،باشد خوشه چین معجزه عاشق است. عشق یکتاست، به یک نفر داده میشود و آن یک نفر فقط میتواند یک نفر را در دنیا دوست داشته باشد.