بریده‌ای از کتاب ولفا اثر پگاه صراف

خیلی از آدم ها منتظر نیمه گمشده‌شان هستند. من حتی آدم هایی را دیده‌ام که برای معشوقه‌ای که هنوز ندیده‌اند گل خشک می‌کنند. شعر می‌خوانند ، هدیه می‌گیرند و منتظر می‌شوند. این انتظار خیلی قشنگ است. شاید این انتظار همان عشق باشد. می‌دانی چرا آن‌ها منتظر می‌مانند؟ چون ایمان دارند که بالاخره یک روز به کسی می‌رسند که برایش ساخته شده‌اند . من هم منتظر آن‌ روزم...