بریده‌های کتاب در جستجوی آلاسکا

بالاخره یک‌وقت متوجه می‌شویم که والدینمان نمی‌توانند خودشان یا مارا نجات بدهند و همه فقط در دل زمان دست و پا می‌زنیم تا بالاخره جریان آب مارا با خودش می‌برد و به دل دریا می‌کشد. درنهایت همه رفتنی هستیم.

مردم به زندگی بعد از مرگ اعتقاد دارند چون تاب تحمل ایده مخالفش رو ندارند

فرانسوا رابله:من به جست و جوی شاید بزرگ میروم

شماها سیگار می‌کشید که لذت ببرید ، من سیگار میکشم که بمیرم .

صفحه ۲۵۹ : آخرین کلمات توماس ادیسون این‌ها بودند:« اونجا، جای خیلی قشنگیه.» مطمئن نیستم «اونجا» کجاست؛ ولی معتقدم جایی هست و امیدوارم زیبا باشد.

" بالاخره که نمی‌شود لحظات را تا ابد کش داد. اگر چسب زخم را سریع از روی پوست بکنید، مدت کمتری درد می‌کشید و زودتر خلاص می‌شوید تا اینکه کار را کش بدهید و زجر بکشید. "

" دلیلی برای عصبانیت نیست. عصبانیت فقط باعث می‌شود حواس آدم از اندوهی فراگیر پرت شود؛ اندوهی ناشی از یک حقیقت انکارناپذیر. "

اگر چسب زخم را سریع از روی پوست بکنید، مدت کمتری درد می کشید و زودتر خلاص می شوید تا این که کار را کش بدهید و زجر بکشید.

فکر میکنی که فکر اینده باعث میشه بتونی ادامه بدی ولی هیچوقت اون کار هارو نمیکنی. فقط از خیال پردازیت هات در مورد اینده استفاده میکنی که از حال فرار کنی.

همه‌ی عمرت رو توی مسیر پر پیچ‌وخم یه لابیرنت گیر افتاده‌ای و به این فکر می‌کنی که چطور یه روز ازش فرار می‌کنی و این‌که چقدر اونروز قشنگ خواهد بود. با خودت فکر می‌کنی فکر آینده باعث میشه بتونی ادامه بدی؛ ولی هیچ‌وقت اون کارها رو نمی‌کنی. فقط از خیال‌پردازی‌هات در مورد آینده استفاده می‌کنی که از حال فرار کنی. الاسکا یانگ

با خودم فکر کردم اگر انسان باران باشد ، من نم‌نم بارانم و او رگبار:)

آدم بعضی وقتا تو یه نبرد شکست میخوره ولی در نهایت شیطنته که برنده میشه <<آلاسکا>>

اینکه آدم هایی را داشته باشی که به خاطرت احساس گناه کنند، خیلی عالی است...

یعنی مسخره‌ست که آدم دلش برای کسی تنگ بشه که باهاش نمی‌ساخته؛ ولی من نمی‌دونم، یه جورایی خوب بود. میدونی... همین که همیشه کسی رو داشته باشی که باهاش دعوا کنی...