بریده‌ کتاب‌های آنی شرلی در گرین گیبلز

قول می‌دهم و دیگر هیچ دوست صمیمی ای نخواهم داشت ؛ یعنی نمی‌خواهم داشته باشم. نمی توانم آن قدر که عاشق تو هستم ،عاشق کسی دیگری باشم. داینا"

متیو دست او را نوازش کرد و گفت:« خب ،راستش، آنی! من تو را به تو جین پسر ترجیح می‌دهم. یادت نرود ..به دو جین پسر ترجیح می‌دهم .راستش ، همه میدانند کسی که بورس ایوری را برد یک پسر نبود. یک دختر بود..دختر من ..دختری که به داشتنش افتخار می‌کنم.»

فکر نمیکنم از ناراحتی بمیرم‌اما مطمئنم که‌این‌ غم را تا ابد فراموش نمیکنم.

هرچقدر شرایط سخت تر باشد موفقیت هم شیرین تر است.

نباید عاشق چیز هایی بشوم که مجبورم از انها جدا شوم-

کم‌کم دارم می‌فهمم که بزرگ شدن چه اشکال‌هایی دارد؛ وقتی به آرزوهایی که در کودکی داشتی می‌رسی، می‌بینی آن‌قدرها هم که فکر می‌کردی، جالب نبوده‌اند.

《هر چقدر شرایط سخت‌تر باشد، موفقیت هم شیرین تر است.》

آنی گفت:«من که دوست ندارم به جز خودم کس دیگری باشم و آسایش و راحتی ام را با طلا و جواهر عوض کنم. خوشحالم که آنی از گرین گیبلز با یک گردنبند مروارید مصنوعی ام. مطمعنم ذره‌ای از عشقی که متیو همراه با این ها به من هدیه کرده، در جواهرات خانم صورتی پوش وجود ندارد.»

چه خیالات شیرینی بود، ولی متأسفانه بالاخره زمانی می‌رسد که باید از عالم خیال بیرون آمد و قدم به واقعیت گذاشت. "آنی شرلی"

آنی گفت: ((آه! ماریلا! نصف لذت هر چیز، انتظاری است که برایش می‌کشی. ممکن است خیلی چیزها را به دست نیاوری، اما می‌توانی از انتظار کشیدن برایشان، لذت ببری. خانم لیند می‌گوید که آدم خوشبخت کسی است که انتظار هیچ چیزی را نمی‌کشد؛چون در این صورت هرگز ناامید نمی‌شود. اما به نظر من انتظار نکشیدن بدتر از ناامید شدن است.))