بریده‌های کتاب منطق الطیر عطار

کار عالم عبرت است و حسرت است حیرت اندر حیرت اندر حیرت است هیچ دانی راهرو چون دید راه هر که افزون رفت افزون دید راه

ذرّه ذرّه در دو گیتــی وَهــمِ تـوســت هرچه دانی،نه خداست ،آن فهم توست

چون جهان می‌بگذرد، بگذر تو نیز ترکِ او گیر و بدو منگر تو نیز زان‌که هر چیزی که آن پاینده نیست هر که دل بندد درو دل‌زنده نیست

جان نهان در جسم و تو در جان نهان ای نهان اندر نهان ای جانِ جان

کارِ دنیا چیست؟ بیکاری همه / چیست بیکاری؟ گرفتاری همه هست دنیا آتشِ افروخته / هر زمان خلقی دگر را سوخته

نیست شو تا هستی‌ات از پی رسد تا تو هستی، هست در تو کی رسد؟

اهل صورت غرق گفتار من‌اند اهل معنی مرد اسرار من‌اند

هست دریایی ز گوهر موج زن تو ندانی در خصیص و اوج زن هر که او آن جوهر دریا نیافت لا شد و از لا نشان جز لا نیافت

هر نفس ز انفاسِ عمرت گوهری‌ست سویِ حق هر ذره نو رهبری‌ست