لهجه‌ها اهلی نمی‌شوند بیش از آن‌که کتابی پیرامون زبان و گویش باشد کتابی است پیرامون زندگی آن‌دیگری ها.
روایت کننده تجربه‌های سخت و دشوار افرادی که همگی مهاجرانی اند از دنیای کهن، از جنوب شرق آسیا که به دنیای غرب هجرت کرده‌اند.
روایت کننده تفاوت‌ها، اختلاف‌ها و نژادپرستی‌ها است.
روایت کننده آن دیگری بودن است در جامعه‌ای غریب.
روایت نژادپرستی جدید، روایت ساکت کردن صدای مخالف، روایت نوع جدیدی از سانسور و خاموش کردن صدای مخالف.
روایت کننده خفقان از نوع جدید.
بخش مهمی از این کتاب برای من، روایات فلسطینی‌ها و لبنانی‌ها از سختی‌ها و آوارگی‌ها، از ظلم‌ها و قتل‌ها، از خفقان‌ها و از همه مهمتر داستان تقابل فرهنگ سنتی و هزاران ساله‌ی یک جامعه سنتی با یک فرهنگ مهاجم، یک حکومت آپارتاید، یک تجاوز آشکار است. 
مردمانی که با همه سختی‌ها و دشواری‌ها در برابر این تجاوزات ایستاده‌اند. 
و از آن مهم‌تر برخورد عامه جامعه غربی با این افراد، با این دیگری‌ها است.
مطالعه این کتاب را به همه شما عزیزان، همه شما دیگری‌ها از دید انسان سفید غربی، همه شما شرقی‌های کله‌سیاه توصیه می‌کنم تا با واقعیت‌های دنیای بیرون آشنا شوید. 

پ.ن. لازم به ذکر است این کتاب نیز مجموعه آثار افرادی است که سال‌هاست در این دنیای غربی زندگی می‌کنند و تا حدود زیادی غربی شده‌اند و به قول یکی از نویسندگان آن دیگری‌های بی‌خطر اند و پلی بین غرب و شرق ایجاد می‌کنند و نه بیش از آن. 


      

        رحمت خدا بر این پارسای بی‌ادعا... 
      

        در ابتدا باید به این نکته اشاره کنم که ویراستاری کتاب بسیار ضعیف و دور از انتظار بود. در عین حال داستان پی‌رنگ مناسبی داشت و از همه مهمتر پایانی متفاوت.
اغلب ما عادت به دستگیری مجرم در پایان داستان‌های جنایی و البته روایت داستان توسط یک کارآگاه داریم در حالی که در این اثر داستان از نظر مجرم روایت شده و از همه مهمتر قاتل در پایان کار از چنگال عدالت می‌گریزد. 
      

        حماقت‌های بیکران ما در زمینه امور مالی جذاب و بعضا نابود کننده است.
کتاب عاقلانه خرج کردن برخلاف اغلب کتب مدیریت مالی و موفقیت واقع‌نگرانه به حماقت‌های ما می‌نگرد و با بیانی طنز ما را با اشکالات ذهن‌مان در خرج کردن پول آشنا می‌کند و صد البته راهکارهایی واقعا عملی به ما ارائه می‌دهد.
در نهایت این کتاب یکی از کتبی است که به همه افراد توصیه می‌کنم مطالعه آن را از وست ندهند. 
      

        این سومین اثر از مجموعه آثار جنایی ژاپنی بود که مطالعه کردم و از نظر تکنیک‌های داستان‌نویسی جای ایراد و ابهامی ندارد.
ترجمه و ویراست کتاب نیز بسیار عالی بود و خللی در آن‌ها راه نداشت.
و صد البته کثافت جاری در فرهنگ ژاپنی‌های گوگولی را به خوبی به تصویر می‌کشید.
فرهنگی که در طول تاریخ بیشترین و ترسناکترین جنایات جنگی و فسادهای گسترده مالی و اخلاقی را به نام خود به ثبت رسانده‌است. 
      

        مهمترین نکته‌ای که در این کتاب توجه مرا جلب کرد اثر قابل‌توجه برهان نظم در اقامه دلیل برای وجود خدا است.
برهانی که با وجود گذشت سالیان دراز همچنان در فلسفه یکه‌تازی می‌کند. 
      

        در بین کتب برنده جایزه نوبل ادبیات بهترین کتابی بود که مطالعه کرده‌ام.
داستان جنایی و توصیفات بسیار زیاد به سبک ادبیات آمریکا لاتین
البته همان‌گونه که پیشتر نیز گفته‌ام نوبل ادبیات و جایزه بوکر هم کاربرد سیاسی دارد و اگر محتوای کتاب حاوی عادی‌سازی همجنسگرایی، مهملات حامی حیوانات و گیاه‌خواری و لگدپرانی به دین و کشیشان نبود هرگز برنده هیچ یک از این برندگان نمی‌شد.
برای بار هزارم به این نتیجه رسیدم کتاب‌های برنده جوایز به درد لای جرز دیوار می‌خورند.

این نکته را هم اضافه کنم که باید از جناب علی سلامی تقدیر ویژه‌ای بابت ویراست بی‌نهایت بد و بی‌کیفیت‌شان تقدیر به عمل آید. شخصاً با تلاش و نیت پیشین هم نمی‌توانستم چنین خرابی به بار آورم.
      

        به قول استاد فراستی در یک کلام، مقوا بود... 
      

        فضل الله المجاهدین علی القاعدین اجرا عظیما

و چه‌ها کشیدند مردان خدا در راه آزادی و امنیت مسلمانان
اجرشان با حضرت دوست...
      

        کتاب خوب و روانی بود...
نویسنده به شکل موفقیت‌آمیزی در قالب داستانی فانتزی زندگی مدرن را به چالش کشیده بود و به خوبی تصویری از زندگی ماشینی را برای خواننده خلق کرده بود. 
      

        طی مطالعه کتاب «فانون» نوشته «دیوید کات» چند نکته نظرم را جلب کرد که در اینجا ذکر می‌کنم.

اول آنکه با وجود ادعای برخی مروخین فانون را نمی‌توان یک مارکسیست کامل دانست، بلکه او بیشتر پیرو مکتب سوسیالیستی تغییر یافته‌ای بود که نتیجه تلاش‌های خود او و سارتر بود.

دوم آن‌که برخی فانون را تئوریسین خشونت می‌نامند (برچسبی که به همه‌ی آزادی‌خواهان جهان از مالکوم ایکس و فانون تا چه گوارا و کاسترو تا  سید احمد فردید و آیت الله مصباح) چرا که با روش‌های به تعبیر آن‌ها مسالمت‌آمیز افرادی چون گاندی مخالفت می‌کرد و راه رهایی از خشونت بافت‌یافته در استعمار را مقابله با شدت عمل و چه بسا خشونت می‌دید و به استقلال‌هایی از قبل استقلال هند به دیده حقارت می‌نگریست و آن را شکل‌گیری استعمار نو می‌دانست. (که البته امروزه شاهد صدق کلام او هستیم.)

سوم آن‌که سوسیالیسم در جامعه آن‌روز آفریقا ساختاری کاملا متفاوت داشت، چرا که بسیاری از ملل تحت استعمار آفریقایی عملا در جامعه‌ای فاقد طبقات مارکسیستی می‌زیستند و در واقع در آن‌ها سوسیالیسم به مثابه قدرت‌های مقابله‌گر با استعمار ظهور و بروز پیدا می‌کرد.

و در پایان نقش بی‌بدیل زبان و فرهنگ در ملت‌سازی است. امری که فانون از آن غافل بود و یکی از علل مهم مشکلات امروز آفریقا نیز از مرزهای بازمانده از دوران استعمار بدون توجه به بافت فرهنگی و زبانی ملل ساکن در آن است.

#کتاب
#فانون
#دیوید_کات
      

        متأسفانه از نیمه‌های کتاب، دیگر کششی وجود ندارد و همان اصول پنج‌گانه موثر در مدیریت مالی را در قالب داستان‌های مختلف تکرار می‌کند.
البته باید اعتراف کنم این نسخه قدیمی روانشناسی موفقیت به مراتب از نسخ جدید آن بهتر و کاربردی‌تر است. 
      

        به واقع به حال خویش تأسف می‌خورم که وقت گران‌بهای خویش را صرف این کتاب کردم.
تاریخ وسیله‌ای برای اخذ عبرت است نه برای مضحکه...
و صد البته برخی روایت‌های تاریخی نقل شده نیز مغایر با واقع و به دور از انصاف است... 
      

        رمان شماره صفر، اثر اومبرتو اکو نخستین اثر از ادبیات ایتالیا بود که مطالعه کردم. کتاب نثری روان و پیرنگی مناسب دارد و روایت کننده رخدادهای دو دوره متفاوت تاریخی در ایتالیا است که به دروغ‌های رسانه‌ای، فعالیت‌های مافیایی، فساد سیاسی و فعالیت گروه‌ها و سازمان‌های اطلاعاتی می‌پردازد.
ترجمه کتاب بسیار روان و مناسب است، هرچند ویراستاری کتاب نیاز به تجدید نظر جدی دارد و غلط‌های نگارشی و املایی فراوان زیبنده کتابی این‌چنینی نیست. 
      

        در باب زندگی ملاصدرا تنها می‌توان گفت:

کز آب خرد ماهی خرد خیزد
نهنگ آن به که در دریا ستیزد