بریده‌های کتاب قربانی طهران

اهل فضل و عدل هم که باشی حواست به لشکر شیطان نباشد، کلاهت پس معرکه ست.

یادت باشد مومن یا کاری را شروع نمیکند، یا تا تمام نکند رهایش نمیکند.

استادش گفته بود: هر وقت مخت مثل تنور نانواها گر گرفت، در دم کنی اش را بردار تا نفس بکشد. خندیده بود که « دم کنی کجاست استاد؟» گفته بود:«به جاهای شلوغ و زیارتگاه ها برو و فکرت را از ادله و قائلینش منصرف کن.

مسئله عشق و علت به وجود آمدنش، به سادگی قابل شناسایی نیست. گاهی عشق در وسط مأموریتی خطر ناک به سراغت می آید. و بین دو راهی اسیرت میکند. گاهی هم پلی میشود برای صعود. اره ای میشود که میله های زندان خود خواهی را میبرد و چشمت را به روی نوری زیبا باز میکند. جان عاشق بی قرار می شود و در نظرگاه، جای ترنج، دست می بُرد. قربانی طهران حکایت روزهای پر تب و تاب مشروطه است. داستانی تاریخی که شور و شوق پسری جوان برای عدالت خواهی را روایت می کند. شوری که با عشقی نا به هنگام همراه می شود و...