بریده‌های کتاب دروغ

وقتی توی یک صفحه سفید می‌نویسی حس می‌کنی قرار است همه چیز خوب از آب در بیاید.

ما فضولات جامعه هستیم.هرچه قدر بالایی ها چاق تر شوند،ما زیادتر می شویم.

برای داشته‌هایمان ارزش قائل نمی‌شویم مگر وقتی آنها را به خطر بیاندازیم، حتی گاهی هم به کل از دستشان بدهیم. این یکی از آن چیزهایی است که نشان می‌دهد ما آدم‌ها این قدرها هم که فکر می‌کنیم باهوش نیستیم.

همه ی ما بعضی وقتا کارهایی می‌کنیم،بدون اینکه به اندازه کافی فکر کنیم.

صبر. این همان واژه ای است که بیشتر از تمام واژه های لغت نامه ازش بیزارم.

یه روز این عجله هات کار دستت میده،شنیا. باید یاد بگیری نمیشه همه چیز رو همین الآن خواست دختر.

سکوت،سکوت و باز هم سکوت.سکوت را دوست دارم.سکوت آزار ندارد.کلمات،چرا.