بریده‌های کتاب قهرمان گمشده

هیچ چیز غیرقابل تعمیری؛ وجود نداره. لئو با خودش فکر کرد؛ بجز اینکه تو برای همیشه از پیشم رفتی؛ مادر!

« می‌دانست توضیح بهتری به دوستانش بدهکار بود اما صحبت کردن برایش خیلی سخت بود. خودش هم احساسی شبیه به ماشینی شکسته داشت- انگار کسی قسمتی از او را جدا کرده بود و دیگر کامل نمی‌شد. شاید حرکت می‌کرد، شاید حرف می‌زد، شاید به راهش ادامه می‌داد و کارش را می‌کرد. اما برای همیشه نامتعادل شده بود، هرگز مثل قبل نمی‌شد»

گفت:《بیاید بترکونیم،قبل از اینکه عقلم سر جاش بیاد.》